Burzyk o białej twarzy, nazwa naukowa Przystań Pelagodroma, znany również jako petrel o białej twarzy, to mały ptak morski w Ocean Storm petrel Ocean. Jest jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju Pelegodroma. Zdjęcie białej benzyny burzowej w Zatoce Haraki w Nowej Zelandii
Opis
Petrel o białej twarzy ma skrzydła od 41 do 44 centymetrów (16 do 17 cali) długości od 5 do 25 centymetrów (0,5 do 5,5 cala) w skrzydłach. Nie jest podobny do innych patroli północnego Atlantyku, ma białe twarze z czarnymi oczami jak białe na dnie i Felourp. Jego pióra sprawiają, że jest to jeden z najłatwiejszych do wykrycia płatków w oceanie.
Zachowanie
Burzowiec białolicy stanowi poważny problem poza sezonem lęgowym i często sprawia, że trudno go zobaczyć z lądu, podobnie jak w najbardziej odległych miejscach lęgowych. Tylko podczas silnych burz gatunek ten jest wypychany na kontynent.
Istnieje kilka płyt z Europy Zachodniej z Francji, Wielkiej Brytanii i Holandii.
Ma bezpośredni lot szybowcowy i przechyla się na powierzchnię wody, podnosząc planktonowe produkty żywnościowe z dna oceanu.
Jest niezwykle towarzyski, ale statki nie podążają za nim. Jak większość petrel, jego zdolność poruszania się ogranicza się do krótkiej zmiany w stosunku do starego.
Hodowla
Białe płatki burzy rozmnażają się na odległych wyspach południowego Atlantyku, takich jak Tristan da Cunha oraz Australia i Nowa Zelandia. Wyspy Zielonego Przylądka, Wyspy Kanaryjskie i Wyspy Dzikie to kolonie północnoatlantyckie.
Gnieździ się w koloniach w pobliżu morza w szczelinach skalnych i składa białe jajo. Resztę roku spędza na morzu. Jest ściśle nocny i można go nawet wylądować w nocy na czystym księżycu, aby uniknąć drapieżnictwa mew i szaszłyków.
Gatunki
Istnieje sześć uznanych podgatunków, które rozmnażają się w koloniach wyspiarskich z obszarów wiejskich Atlantyku, Indii i Południowo-Zachodniego Pacyfiku.
Stan i ochrona
Rozległe burze o białych twarzach w całym swoim szerokim zasięgu są oceniane jako minimalne wstrząsy w Czerwonej Liście Zagrożonych Gatunków IUCN.