Zjawisko patologicznego zmniejszenia otwarcia jamy ustnej w wielu chorobach zębów nie jest zbyt częste, ale jest dość poważnym problemem dla pacjenta. Istnieje kilka powodów, dla których można spotkać się z patologią: wśród nich są zarówno wrodzone, jak i nabyte. W tym artykule dowiemy się, dlaczego dochodzi do mikrostomii i jakie metody leczenia oferuje dziś medycyna.
Mikrostomia - co to jest
Mikrostomia (od łac. Mikro - „mała” i stomia - „usta”) - są to zmiany patologiczne w tkankach miękkich jamy ustnej i policzków, prowadzące do znacznego zwężenia otworu ustnego, niemożności jego szerokiego otwarcia i związanych z tym zaburzeń .
Mikrostomia jest wrodzona, gdy dziecko już urodziło się z patologią, która rozwinęła się w okresie okołoporodowym, a czasami nabyła w wyniku różnych chorób lub okoliczności, które omówiono poniżej. Drugi scenariusz jest znacznie bardziej powszechny.
Często nadal można znaleźć coś takiego jak „mikrostomia”. Tak nazywa się patologicznie zwężona szczelina ust, podczas gdy sama mikrostomia jest patologią charakteryzującą się tworzeniem się mikrostomii.
Zwężenie ust następuje z powodu tworzenia się blizn keloidowych na skórze wokół ust oraz od wewnątrz na błonie śluzowej. W rzeczywistości tkanka jest ściągnięta w węzły, skurczem i utratą elastyczności. Usta są zmniejszone, a ich średnica jest znacznie zmniejszona po otwarciu.
Jakie są oznaki mikrostomii
Jeśli patologia jest wrodzona, jest ona określana wizualnie natychmiast po porodzie przez neonatologa podczas badania dziecka. W innych przypadkach jest to również zauważalne zewnętrznie poprzez zmianę wielkości jamy ustnej. Dodaje się do nich również następujące znaki:
- nieproporcjonalna zmiana twarzy,
- zgrubienie okolic błony śluzowej wokół mięśnia jamy ustnej,
- trudności z otwieraniem ust
- problemy z jedzeniem, ziewaniem, mówieniem,
- niewyraźność mowy związana z niemożnością wyraźnego wymawiania dźwięków,
- podczas żucia wypływa pokarm, nieustannie płynie ślina,
- deformacja szczęk, przemieszczenie i skrzywienie zębów na skutek długotrwałych blizn keloidowych, które zniekształcają twarz pacjenta.
W przypadku mikrostomii, która powstała w dzieciństwie, ale z początkowo normalną strukturą aparatu szczękowo-twarzowego, z czasem pojawiają się negatywne zmiany, pojawiają się wszystkie powyższe objawy.
„Tworzenie się blizn prowadzi do negatywnych zmian, im więcej, tym dłużej pacjent żyje z patologią. Po wypadkach i chorobach, które doprowadziły do zwężenia ust, wczesna wizyta u lekarza w celu korekty daje większe szanse na pomyślny wynik. Istnieją udane przykłady poprawy wyglądu, przywrócenia funkcji oraz odbudowy jamy ustnej i zniszczonych zębów za pomocą nowoczesnych protez ”.- zauważa chirurg szczękowo-twarzowy
Jakie są przyczyny rozwoju patologii
Wśród przyczyn wrodzonej mikrostomii są zaburzenia ogólnoustrojowe w organizmie matki w czasie ciąży lub niepowodzenie w rozwoju płodu. W innych przypadkach warunkiem wstępnym rozwoju mikrostomii są:
- przewlekły uraz, długotrwały szorstki wpływ mechaniczny na skórę ust i błonę śluzową jamy ustnej,
- błędy w chirurgii plastycznej twarzy,
- konsekwencje chirurgicznego usunięcia guzów nowotworowych i łagodnych w tym obszarze, interwencja w leczeniu zapalenia kości i szpiku,
- ropne choroby jamy ustnej w okolicy czołowej, przewlekłe wrzodziejące zmiany błony śluzowej,
- silne oparzenia chemiczne lub termiczne twarzy, napinanie skóry,
- twardzina skóry - naruszenie ukrwienia tkanek i ich patologiczne zagęszczenie,
- toczeń gruźliczy jest chorobą charakteryzującą się martwiczymi zmianami skórnymi twarzy.
Mechanizm anomalii jest znany: tkanka łączna rośnie i tworzy gęste wypukłości o nieregularnej strukturze - blizny keloidowe.
Najważniejsze procesy rozwojowe twarzy i żuchwy w zarodku zachodzą między 4. a 10. tygodniem okresu prenatalnego. W tym czasie powstają wewnętrzne i powierzchniowe struktury jamy ustnej, kości i podstawy zębów. Ponieważ nie ma środków zapobiegawczych przed wystąpieniem wrodzonej mikrostomii, ważne jest, aby podchodzić odpowiedzialnie podczas planowania i przeprowadzania ciąży oraz ogólnego stanu zdrowia kobiety.
Nowoczesne podejście do leczenia choroby
Pacjenci z mikrostomią z powodu tej patologii nieuchronnie napotykają inne poważne problemy. Oprócz zmian zewnętrznych, niemożność pełnego otwarcia ust prowadzi do trudności w odżywianiu, szczotkowaniu zębów, szybkim rozwoju chorób zębów i dziąseł, niemożności ich pełnego leczenia, wczesnej utraty zębów i konieczności rekonwalescencji je z ruchomymi protezami.
Z tego powodu stomatolodzy są zgodni co do tego, że najskuteczniejszym leczeniem dla takich pacjentów jest wstępna operacja poszerzenia otworu ustnego i późniejsza protetyka. Możliwa jest również protetyka przy użyciu specjalnych modeli protez bez operacji.
Interwencja chirurgiczna w celu przywrócenia wielkości jamy ustnej jest wskazana dla tych pacjentów, którzy mają mikrostomię z powodu rozległych oparzeń lub ropnych chorób twarzy. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym dwoma technikami.
1. Według A.I. Evdokimov (pod literą A na rysunku):
- nacięcia są wykonywane w obu kącikach ust wzdłuż szwów,
- powstały wycięte blizny,
- oddzielenie wewnętrznej części ust (błony śluzowej) od skóry i mięśni po obu stronach na odległość normalnego otwarcia ust,
- na zewnątrz wykonuje się nacięcia 1–1,5 cm, tylko skórę i mięśnie, nie sięgające do błony śluzowej. Nacięcia stają się przedłużeniem ust
- błona śluzowa jest odwracana do wypreparowanych krawędzi i mocowana szwami, tworząc kontur i obwódkę warg.
2. Według G.A. Wasiliew (pod literą B na rysunku):
- jeśli błona śluzowa jest elastyczna i ruchliwa, to najpierw w kącikach ust oddziela się ją od skóry od wewnątrz, pozostawiając w połączeniu z obiema ustami,
- wykonać nacięcie powiększające usta,
- po odwróceniu oddzielonej błony śluzowej i pociągnięciu obramowaniem na odległym brzegu, obrębionym.
Operacji nie można jednak wykonać, jeśli blizny są następstwem chorób przewlekłych (toczeń rumieniowaty gruźliczy lub twardzina skóry). Będzie nieskuteczna i bezużyteczna, gdyż z czasem usta wrócą do poprzedniego kształtu.
Jeśli konieczna jest protetyka u pacjentów z mikrostomią, stosuje się specjalne konstrukcje protez. Zwykłe nie nadają się ze względu na trudności produkcyjne (prawie niemożliwe jest wykonanie odlewów w warunkach lekkiego otwarcia ust), trudności w oswajaniu się i częste awarie, komplikacje przy ich noszeniu (pojawienie się egzostoz, tarcie, stan zapalny).
To, jaki rodzaj protezy zostanie zaproponowany pacjentowi, zależy od stopnia patologii i elastyczności tkanek miękkich. Przy poważnych wadach można zastosować składane lub składane konstrukcje. Ale można również zastosować konstrukcje jednoczęściowe. W tym przypadku wyciski wykonuje się w częściach lub za pomocą wosku lub transformatora 1, a podstawa samej protezy jest wzmocniona elementem wzmacniającym, aby uniknąć złamania 2. Składane polegają na wprowadzaniu struktury do jamy ustnej w częściach i łączeniu ich ze sobą już w jamie ustnej z centralną częścią przednią.
Obecnie dostępne są zaawansowane metody diagnostyczne umożliwiające tworzenie wygodnych protez, nawet w trudnych przypadkach.Przeczytaj więcej na ten temat w materiale „Diagnostyka cyfrowa w tworzeniu protez: nowoczesne technologie i zintegrowane podejście”.
Jednak im dłużej dana osoba żyje z patologią, tym trudniej jest przeprowadzić leczenie ortopedyczne. I często niestety znalezienie i wyprodukowanie odpowiedniego urządzenia w takim wieku jest bardzo trudne lub prawie niemożliwe.
1 Izhnina E.V. i wsp. Stomatologiczna łyżka transformatorowa do uzyskiwania anatomicznych wycisków szczęki górnej u pacjentów z mikrostomią. - 2017.
2 Karaseva V.V. Doświadczenie w stosowaniu wzmacniającej siatki kwarcowej do rehabilitacji ortopedycznej pacjenta z mikrostomią // Problemy stomatologii. - 2014.
Moje usta również wyglądają jak spalone i opuchnięte, ale nie było żadnych urazów ani oparzeń, moje usta otwierają się normalnie. Oczywiście usta są popękane, bolą, ale nie wygląda to na mikrostomię. co to mogło być?
Opisane objawy pasują do opisu choroby, takiej jak zapalenie warg. Ma różnorodność i może przekształcić się w poważne komplikacje. Powody dla niego też są różne. Aby dowiedzieć się, dlaczego rozwinęła się patologia i jak ją leczyć, należy skontaktować się z dentystą-terapeutą w celu uzyskania dokładnej diagnozy. Możesz przeczytać więcej o zapaleniu warg w naszym artykule.
