Najmniej bąk jest jedną z najmniejszych czapli, przystosowaną do życia na gęstych bagnach. Zamiast brodzić po płyciznach, jak to robi większość czapli, Najmniej bąk wspina się między trzcinami i pałkami, przyczepiając się długimi palcami do łodyg.
Najmniejszy profil goryczki
W tym artykule opowiem o odgłosie Least Bittern, kontra czapla zielona, zasięg, kontra bąk amerykański, siedlisko, obrazy, dźwięki, latanie, gniazdo itp.
Jego smukły korpus pozwala z łatwością ślizgać się po gęstej, splątanej roślinności. Ze względu na wybór siedliska, jest zwykle niezauważalny, poza tym, że lata.
Jednak jego gruchanie i gdakanie są czasami słyszalne o świcie i zmroku, a ponadto zazwyczaj w nocy.
Najmniejsza dystrybucja bąka
Najmniej bąków rozmnaża się na obszarach od północnej Argentyny po południową Kanadę. Zimują w Kalifornii, Teksasie i na Florydzie, aż po Panamę i Kolumbię.
Ptaki te zamieszkują rozległe bagna, na których występuje gęsta roślinność, słodkowodne bagna, baseny i jeziora z gęstą roślinnością na obwodzie oraz słonawe bagna i namorzyny.
Najmniej bąk Opis
Najmniej bąk jest prawdopodobnie jedną z najmniejszych czapli na ziemi, przy czym może tylko bąk karłowaty i bąk czarnogrzbiety mają średnio mniejsze rozmiary.
Może mierzyć od 28 do 36 cm (11 do 14 cali), a rozpiętość skrzydeł wynosi od 41 do 46 cm (16 do 18 cali). Masa ciała wynosi od 51 do 102 g (1,8 do 3,6 uncji), a najmniej bąków waży od 73 do 95 g (2,6 i 3,4 uncji), co sprawia, że jest to prawdopodobnie najlżejsza ze wszystkich czapli.
Niedawny podręcznik dotyczący partii ptasich ciał cytuje jeszcze jeden gatunek z tego rodzaju, bąk pręgowany, który ma implikowaną masę ciała niewiele mniejszą niż najmniejszy bąk, któremu przypisuje się masę 86,3 g (3,04 uncji).
Podbrzusze i gardło kury są białe z delikatnymi brązowymi smugami. Jego twarz i obwód szyi są delikatnie brązowe; ma żółte oczy i żółty dziób.
Dorosły samiec jest lśniący zielonkawo-czarny na grzbiecie i koronie; dorosła kobieta ma lśniący brąz na tych elementach. Na skrzydłach w locie wykazują jasnobrązowe elementy.
Najmniej goryczkowate zachowanie
Najmniej bąka to nieuchwytna kura. Spędzają dużo czasu okrakiem na trzcinach. Kiedy jest zaalarmowany, najmniejszy bąk zastyga w miejscu z dziobem skierowanym ku górze, a każde oko zwraca się w stronę źródła alarmu i zwykle kołysze się, przypominając nawiewaną przez wiatr roślinność bagienną.
Jest to prawdopodobnie zachowanie polegające na unikaniu drapieżników, ponieważ jego niewielki rozmiar sprawia, że bąk jest podatny na wiele potencjalnych drapieżników.
Dzięki zachowaniu przysiadu pośród wielu trzcin, najmniejszy bąk może żerować na dnie wody, która może być zbyt głęboka dla techniki brodzenia różnych czapli.
Najmniej bąka oraz dużo większe i odmiennie wyglądające bąki amerykańskie zwykle zajmują te same tereny podmokłe, jednak ze względu na różnice w zwyczajach żerowania, najpopularniejszych ofiarach i czasie cykli rozrodczych mogą mieć stosunkowo niewielkie wzajemne oddziaływanie.
Najmniej bąka przybywa na lęgowiska kilka miesięcy po bąku amerykańskim i opuszcza go miesiąc lub dwa miesiące wcześniej.
John James Audubon słynął, że młodszy, schwytany najmniej bąk był w stanie z łatwością przechadzać się między dwiema książkami stojącymi w odległości czterech cm (1,6 cala) od siebie.
Gdy kura była martwa, miała szerokość 5,7 cm (2,2 cala), co wskazywała, że może się skurczyć do rzadkiego dyplomu.
Najmniej goryczkowe nawyki i styl życia
Najmniej bąków to ptaki dzienne, samotne i płochliwe, zamieszkujące gęstą roślinność bagien.
Zgodnie ze strategią intruza, najmniejsze bąki uciekną jako substytut odlotu, przesuwając się nisko nad wierzchołkami wschodzącej roślinności.
Szybko przeleci na duże odległości, zanim spadnie z powrotem w roślinność. Podczas spaceru lub pracy wykorzystuje łodygi upraw jako odskocznię.
Przy rozłożonych nogach chwyta jedną lub kilka łodyg w każdej stopie i robi krok do przodu. Jeśli jest zagrożony lub zaniepokojony, może zamarznąć na miejscu z dziobem skierowanym do góry.
Jego brązowawe upierzenie i taka postawa pozwalają na bardzo odpowiednie zakamuflowanie, a dodatkowo może kołysać się do przodu i do tyłu jak trzcina na wietrze.
Ptaki te żerują w małych basenach wśród wielu wyłaniających się roślin, powoli przechadzając się po skraju wody.
Będzie stać i czekać, z nogami rozłożonymi na bok, z głową i szyją wyciągniętą nisko nad basenem, a dziób prawie dotykał wody.
Po złapaniu kura wycofuje się z powrotem w roślinność, a następnie uderza w inną sadzawkę.
Najmniej bąka Rozmnażanie
Najmniej bąków to hodowcy monogamiczni, co oznacza, że jeden samiec kojarzy się tylko z jedną samicą.
Podczas pokazów narzeczeńskich męski i kobiecy głos wypowiadają, jeden w odpowiedzi na przeciwieństwo. Hodowla zmienia się sezonowo, w zależności od lokalizacji.
W Nowym Jorku najmniej bąków wywołuje lęgi od końca maja do początku czerwca i do połowy maja w Kanadzie.
Gatunek ten zazwyczaj gniazduje w niezwiązanych koloniach. Gniazdo to krucha platforma nad wodą, zbudowana na zgiętych nad martwymi łodygami wyłaniającej się roślinności.
Najmniej bąk
Gniazdo jest zbudowane głównie przez samca ze świeżych i martwych łodyg roślin oraz osłonę z wysokich upraw bagiennych, które można przeciągnąć na platformę.
Składa się od 2 do 5 jaj, niebieskawo-białych i słabo nakrapianych brązowymi. Od 19 do 20 dni to przedział czasu inkubacji wspólny dla każdego z rodziców.
Młodsze są karmione przez każdego tatę i mamę, więc wychowują się około 25 dni po wykluciu. Najmniej bąków może wyprodukować dwa lęgi w ciągu sezonu.
Zagrożenia
Główne zagrożenia dla bąków najmniejszych to utrata siedlisk spowodowana osuszaniem terenów wilgotnych. Zagrożeniem w okresie lęgowym są zakłócenia życia ludzkiego, a także rekreacyjne łodzie wodne wyrządzające nadmierne fale, które niszczą gniazdo i pisklęta.
