Bielik jest czwartym co do wielkości ptakiem drapieżnym w Europie, ustępując jedynie sępowi czarnemu, sępowi brodemu i sępowi płowemu. Orły należą do rodziny jastrzębi z rzędu Falconiformes. Ptaki te nazywane są również w inny sposób: orzeł szarawy lub bielik.
Bielik, Wołga, Astrachań. Bielik, Wołga, Astrachań. Bielik na niebie.
Geografia zamieszkania
Bielik można spotkać prawie w całej Eurazji: żyje w tundrze i na samej północy Skandynawii oraz na wyspie Japonii, ale w Europie Środkowej populacja tych ptaków jest niezwykle mała ze względu na działalność człowieka. Ptaki te są uważane za rdzennych mieszkańców krajów bałtyckich, dlatego pierwsze wzmianki o tych ptakach zostały opublikowane na początku XIX wieku. Niestety ich populacja na tym obszarze znacznie się zmniejszyła.
Bielik prowadzi zarówno siedzący tryb życia, jak i wędrowny i koczowniczy tryb życia. Zimą część osób migruje na zimę do Pakistanu, Chin i Afryki Północnej.
Ze względu na swoje siedlisko orzeł bielik wybiera obszar w pobliżu zbiorników wodnych, dlatego w Skandynawii i Islandii osiedla się wzdłuż wybrzeża morskiego, w rzadkich przypadkach nad brzegami jezior i rzek. Czasami orły żyją na obszarach wysokiego lasu ze starymi drzewami.
Bielik na niebie. Bielik na niebie. Ataki bielika, Zatoka Złotego Rogu, Władywostok. Bielik w śniegu. Bielik na niebie. Bielik na niebie, Zatoka Złotego Rogu, Władwimstok. Bielik: portret na lodzie.
Wygląd
Już na zdjęciu bielik uderza imponującym wyglądem prawdziwego drapieżnika. Długość ciała samców może osiągnąć 80-90 cm, waga 5-6,5 kg. Samice są znacznie większe od samców, ich długość wynosi około jednego metra, a ich waga waha się od 5 do 7 kg. Rozpiętość skrzydeł tych ptaków również nie jest mała - 210-250 cm.
Kolor upierzenia tych pierzastych drapieżników zależy od wieku - u dorosłych pióra na tułowiu są ciemnobrązowe, na głowie i szyi jasnobrązowe z ciemnymi pręgami. Dziób jest jasnożółty, nogi również żółte, ale o bardziej nasyconym odcieniu, tęczówka oczu jest również pomalowana na żółto, pazury są jaskrawoczarne. Charakterystyczną cechą tych ptaków jest to, że nie mają one piór na łapach aż po same palce.
Dziób orła jest jednym z najsilniejszych i najpotężniejszych wśród ptaków drapieżnych. Pióra ogonowe są białe u dorosłych i brązowe u młodych zwierząt. Również dziób młodych ptaków jest ciemnoszary.
U młodych orlików upierzenie jest zbliżone do koloru orlików - brązowe, przez co ptaki te są często mylone. Po każdym wylince młode orły coraz bardziej upodabniają się do dorosłych, aw wieku pięciu lat nabierają też „dorosłego” umaszczenia.
Widząc orła bielika podczas lotu, od razu uderza, że jego skrzydła są dostatecznie szerokie, a ogon raczej krótki, klinowaty, zwężony do wierzchu bieli.
Orzeł bielik. Bielik na lodzie, Zatoka Złotego Rogu, Władywostok. Bielik z poranną zdobyczą. Bielik na tle mostu nad Zatoką Złotego Rogu w centrum Władywostoku.
Odżywianie i zachowanie
Bieliki są drapieżnikami, więc w swojej diecie jedzą tylko białko. Ptaki te z przyjemnością lubią ryby, dlatego osiedlają się w pobliżu zbiorników wodnych, często w pobliżu zbiorników osiedlają się pary bielików i odpędzają zdobycz złowioną przez orła rybnego.
Bieliki są bardzo inteligentnymi ptakami, zdobywają na kilka sposobów: atakują ze schronów, przeprowadzają ataki z zaskoczenia, polują w parach lub latają w wolnym poszukiwaniu.
Mimo dużych rozmiarów łapy ptaków nie są tak mocne jak u orłów przednich, więc nie może złapać dużej zdobyczy, zwykle staje się ofiarą: zające, łyski, kaczki i gęsi, ofiarami mogą też stać się inni, mniejsi opierzeni krewniacy. Jeśli nie można złapać ofiary, bieliki mogą żerować na padlinie, zwykle zimą, czasem kilka orłów zbiera się przy zwłokach dużego zwierzęcia naraz.
Zimą bielik może żerować na małych rybach, które są wyrzucane przez brygady rybackie wraz z algami.Bieliki potrafią wyciągnąć z wody ryby o wadze 9-10 kg.
Zazwyczaj dieta bielika wygląda następująco:
- Ssaki - 5%
- Ptaki - 42%,
- Ryby - 54%
- Carrion - 1%.
Odsetek może się różnić w zależności od regionu zamieszkania.
Czasami bieliki atakują nawet większe od nich ssaki, więc ataki na bobra lub lisa często kończą się tragicznie dla ptaków.
Orły mogą współistnieć z innymi ptakami, dlatego na tym samym obszarze lęgowym z orłami można spotkać gniazda myszołowa, kani czarnej i kruków.
Bielik nad Władywostokiem. Bielik na lodzie w Zatoce Złotego Rogu. Władywostok. Wrona dosiada bielika. Bielik na niebie. Bieliki na niebie nad Władywostokiem. Wrony próbują polować na bielika. Bielik z ofiarą. Orzeł bielik.
Reprodukcja
Ptaki osiągają dojrzałość płciową w wieku 4-5 lat. Bieliki są ptakami monogamicznymi i pozostają sobie wierne aż do śmierci partnera.
Orły żyją w samotnych parach, zwykle co najmniej kilometr od gniazda jednej pary do drugiej.
Zdjęcie gniazda bielika pokazuje, że ptaki próbują budować gniazda jak najwyżej nad ziemią, czasem na wysokości do 30 metrów, zwykle na drzewach, w rzadkich przypadkach na skałach. Ptaki budują gniazda z dużych gałęzi, gniazda buduje się solidnie, bo te „siedliska” będą używane przez kilka lat. Każdego roku do konstrukcji dodawane są nowe elementy, dzięki czemu osiąga ona olbrzymie rozmiary, dlatego często jest przewracana przez wiatr i łamiąc gałęzie drzew, spada na ziemię. Jeśli tak się stanie, samica i samiec zaczynają budować nowe gniazdo.
Orły mają gniazda nie bliżej niż 300 metrów od zbiornika, mogą budować kilka gniazd na raz i wykorzystywać je naprzemiennie, samiec zwykle wykorzystuje stare gniazdo do odpoczynku. Po wykonaniu konstrukcji głównej taca wyłożona jest cienkimi gałązkami, suchymi łodygami z trzciną, słomą, mchem, korą, piórami. Średnio wysokość gniazda wynosi od 600 do 200 cm, a średnica 110-170 cm.
Dorosły bielik z pojedynczym dojrzewającym pisklęciem w gnieździe. Stopklatka z kamery internetowej zainstalowanej w gnieździe bielików na Łotwie.
Na miejsce lęgowe przybywają zwykle w połowie lutego - na początku marca. Samica zaczyna składać jaja pod koniec lutego; na niektórych obszarach składanie jaj może trwać do maja. Z reguły w gnieździe pojawiają się dwa jaja, w rzadkich przypadkach jedno lub trzy. Skorupa jaj jest matowobiała, waga jaj około 120 gramów, średnica około 56 mm, a długość 71 mm.
Zarówno samce, jak i samice wykluwają się naprzemiennie, okres wylęgu zmienia się w zależności od regionu zamieszkania od 30 do 45 dni. Jeśli nagle sprzęgło zostanie zniszczone, samica ponownie złoży jaja. Po urodzeniu pisklęta pozostaną z rodzicami przez około dwa miesiące.
Zdjęcie orlików porusza swoją czułością. Całe ciało piskląt pokryte jest ciemnoszarym puchem, brązowymi pazurami i nie ma lotek. Oba pisklęta różnią się rozmiarem i umaszczeniem, z reguły wydają ciche piskliwe dźwięki i czołgają się w gnieździe. Pisklęta rozwijają się i rosną bardzo szybko i zwykle już w połowie lata podejmują pierwsze próby wylotu z gniazda.
Średnio pisklęta przebywają w gnieździe z rodzicami około 70 dni, ale nawet po pierwszym locie rodzice nadal je karmią, dopóki maluchy nie nauczą się samodzielnie polować.
Dojrzałe pisklęta wędrują szeroko po łowiskach swoich rodziców, aż nadejdzie czas odlotu, który zaczyna się u młodych ptaków - w październiku dorosłe ptaki odlecą pod koniec listopada.
Bieliki mogą umrzeć, a przypadkowo wpadając w pułapkę lub w wyniku przypadkowego strzelania przez myśliwych, to właśnie z tego powodu orły coraz częściej wybierają do gniazdowania tereny głuche, nietknięte działalnością człowieka.
Orzeł bielik.Orzeł bielik. Orzeł bielik. Bielik: lot w zimowym lesie. Bielik: lot w zimowym lesie. Bielik na zimowym niebie Władywostoku. Atakuje bielik.
Siedlisko
Estonia jest uważana za ojczyznę orła. Ale w tej chwili ptak bielik jest dość powszechny i występuje prawie na całym terytorium Eurazji, z wyjątkiem arktycznej tundry i pustyń.
Orzeł zasiedla lasy w pobliżu zbiorników wodnych, obfitujących w ryby i jak najdalej od siedlisk ludzkich. Orzeł można również spotkać na obszarach przybrzeżnych.
Co je
Główna dieta orła składa się z ryb (słodkowodnych i morskich). W okresie polowania bielik powoli lata wokół zbiornika w poszukiwaniu zdobyczy. Gdy tylko ofiara pojawia się w polu widzenia, orzeł leci w dół jak kamień, odsłaniając przed sobą potężne łapy z ostrymi jak brzytwa pazurami. Orzeł nie nurkuje w wodzie w poszukiwaniu zdobyczy, tylko trochę pogrąża się (ponieważ spray rozprasza się w różnych kierunkach).
Zdarza się, że orzeł woli drzemkę od świeżej ryby. Zwłaszcza zimą bielik może żerować na odpadach z przetwórni ryb i rzeźni rybackich.
Oprócz ryb w systemie żywienia orłów znajdują się małe ptaki, takie jak mewy, kaczki, czaple (orzeł poluje na nie głównie w okresie linienia, gdyż nie potrafi latać). Małe i średnie ssaki. Zimą zające przejmują większość pożywienia orła. Nierzadko orzeł nie waha się w tym okresie jeść padliny.
Naturalni wrogowie w przyrodzie
Przy tak dużych rozmiarach, potężnym dziobie i pazurach bielik nie ma praktycznie żadnych naturalnych wrogów w przyrodzie. Ale dotyczy to tylko dorosłych ptaków. Pisklęta i jaja są bardzo często atakowane przez drapieżniki, które mogą wejść do gniazda. Na przykład w północno-wschodniej części Sachalina takim drapieżnikiem jest niedźwiedź brunatny.
Człowiek stał się kolejnym wrogiem populacji orłów. W połowie XX wieku pewien mężczyzna uznał, że orzeł zjada zbyt dużo ryb i niszczy cennego piżmaka. Następnie postanowiono strzelać zarówno do dorosłych, jak i do niszczenia gniazd i niszczenia piskląt. Co doprowadziło do bardzo dużego spadku liczebności tego gatunku.
