Według współczesnych koncepcji gatunki zaliczane do orłów reprezentują grupę monofiletyczną, której morfologicznie bliscy są przedstawiciele podrodziny Harpiinae. Obejmuje to rodzaje Harpia, harpie z Nowej Gwinei (Harpyopsis), harpie o długich ogonach (Morphnus), harpie filipińskie (Pithecophaga) i pustelniki (Harpyhaliaetus). Jednak podobieństwa z tą grupą mogą być zbieżne.
Podrodzina orłów (Aquilinae)
Rod Eagle (Aquila)
Aquila adalberti Hiszpański Orzeł Cesarski
A. audax australijski orzeł klinowaty
A. chrysaetos orzeł przedni
A. clanga orlik grubodzioby
A. gurneyi Moluccan Eagle
A. heliaca Imperial Eagle
A. hastata indyjski orlik plamisty
A. nipalensis Eurazjatycki orzeł stepowy
A. pomarina orlik krzykliwy
A. rapax orzeł stepowy
A. verreauxi Orzeł czarny Kaffir, orzeł Verro
A. wahlbergi Walberg Eagle, Silver Eagle
Rodzaj Hawk Eagle (Hieraaetus)
Hieraaetus ayresii
H. fasciatus jastrząb (bielik)
H. kienerii Jastrząb indyjski
H. morphnoides Australian Hawk Eagle
H. pennatus Orzeł w butach
H. spilogaster African Hawk Eagle
H. wahlbergi Walberg Eagle
Rodzaj Orzeł jedzący jaja (Ictinaetus)
Ictinaetus malayensis Orzeł jedzący jajka
Rodzaj Comb eagle (Lophaetus)
Lophaetus occipitalis Crested Eagle
Rodzaj Orły żałobne (Oroaetus)
Oroaetus isidori Mourning Eagle
Rodzaj Battle Eagles (Polemaetus)
Polemaetus bellicosus Orzeł bojowy (wojowniczy)
Rodzaj Crested Eagles (Spizaetus)
Spizaetus africanus Grzywacz afrykański
S. alboniger
S. bartelsi jawajski grzywacz
S. cirrhatus The Fickle Eagle
S. lanceolatus
S. nanus Wallace's Crested Eagle
S. nipalensis orzeł czubaty
S. ornatus Ozdobny orzeł
S. philippensis grzywacz filipiński
S. tyrannus Black Crested Eagle
Rodzaj Black and White Eagles (Spizastur)
Spizastur melanoleucus Black and White Eagle
Rodzaj Crowned Eagles (Stephanoaetus ')
Stephanoaetus coronatus Crowned Eagle
W starożytnej Grecji był symbolem słońca, oznaczał siłę duchową, zwycięstwo i szczęście. Rzymianie nazywali go ptakiem burzy, niosącym błyskawicę Jowisza. W mitraizmie orzeł i sokół są atrybutami boga słońca Mitry. Wśród Egipcjan jest także symbolem słonecznym, działającym w postaci Aha, syna Horusa. Orzeł przedstawia również literę A w egipskich hieroglifach, która oznaczała początek, ciepło słońca w ciągu dnia.
Zaskakująco podobne są poglądy na wizerunek orła w tradycjach różnych narodów. A w Chinach oznacza słońce. A w tradycji sumeryjsko-akadyjskiej, gdzie jest atrybutem błogosławionego boga słońca z Kanaanu, a jeśli ma około dwóch rozdziałów, symbolizuje Nergala, bóstwo spalającego ciepło południowego słońca i lata. W istocie Hetyci mają podobne podejście, nadając ptakowi cechy siły słonecznej i wszechwiedzy, a tym samym podwajając, dla jasności, liczbę jego głów na obrazie boga burzy.
W syryjskiej Palmyrze orzeł z ludzkimi rękami jako znak kultu słońca, miał zdolność odmładzania się przez zanurzenie w wodzie lub, jak Phoenix, zapalając się od płomienia słonecznego. Ale Hindusi stworzyli obraz stworzenia z głową i skrzydłami orła, ale ciało mężczyzny. To Garuda, pożeracz węży (w mitologii Azteków jest podobna opowieść o bitwie króla ptaków z wężem ciemności i jej wyniku). Nawiasem mówiąc, Garuda służył Wisznu jako maszyna latająca.
Zainspirowany boską chwałą
Według tradycji ludowej orzeł leci wyżej niż wszystkie ptaki. Stąd idea, że jest on przedstawicielem boskiej wielkości i często jest obrazem, jaki przyjmują sami potężni istoty niebiańskie. Pamiętajmy, że gdy bogowie olimpijscy potrzebowali pomocnika, Zeus wysyła orła na Ganimedesa lub sam leci, zamieniając się w orła. Ganimedes podlewający orła symbolizuje pokonanie śmierci. W innym micie gniew Zeusa zamienił się w orła i dręczył wątrobę Prometeusza.
To nie przypadek, że ta mitologiczna postać jest towarzyszem najwyższych bogów. Wspomniano już o Wisznu i Mitrze. Ale emblematem króla bogów Indry był orzeł. Leciał na niej Budda, a Maitreja, jako ziemska manifestacja jednego z Buddów Dhyani, również go uhonorował, wybierając go jako emblemat. Skandynawski Odyn i sumeryjski Marduk wykazywali podobny gust w doborze atrybutów.
Władcy posłużyli się symbolem orła, aby zbliżyć się do panteonu bogów. Wynik tych prób wiązał się w mitologii z oceną zasług skarżącego.Perski król Kai-Kavus próbował na nim wznieść się do nieba, Khvareno (Farn), tj. Honor i chwała opuściły króla Yimę, który splugawił się kłamstwem, zamieniając się w orła. A król Artur z celtyckich legend był strzeżony przez orły podczas snu w jaskini.
A w Rzymie ten groźny ptak uosabiał cesarza, sugerując, że dzięki temu obrazowi monarcha zostanie ubóstwiony po śmierci. Zauważając, że orzeł może patrzeć w słońce bez mrugnięcia okiem, ludzie obdarzali go zdolnością przenoszenia dusz do nieba, stąd starożytny rzymski zwyczaj wypuszczania orła podczas spalania ciała zmarłego cesarza.
Dla Słowian to ptak Boży, pan nieba. Żyje dłużej niż wszystkie ptaki (z wyjątkiem Kruka) i, podobnie jak jego koleżanka Palmyra, nie podlega czasowi: po osiągnięciu czcigodnego wieku leci na koniec świata i kąpiąc się tam w jeziorze z żywa woda, odzyskuje młodość.
Niepokonany
Orzeł od czasów starożytnych był symbolem zwycięstwa. Dlatego został przedstawiony na sztandarach rzymskich legionów, broni wielu armii. I wielki Cyrus umieścił go na swoim sztandarze. W starożytnych Chinach oznaczało Yang, zwycięstwo, moc, wojownika, odwagę, wytrwałość, bystry wzrok, nieustraszoność, siłę. Wśród Sumerów był kojarzony z bogiem wojny Ninurtą (Ningirsu), przedstawianym trzymającym w szponach księżycowego zająca lub węża.
Przywódcy Azteków ozdobili tron i własne szaty orlimi piórami, orle wojownicy byli strażnikami plemienia tego ludu. Nawet w kalendarzu był odpowiedni dzień, w którym, jak sądzono, urodzili się wojowniczy ludzie. Ciekawostką jest, że jedna z bogiń nazywana „kobietą-orłem”, miała koronę z piór, była przywódczynią rodzących kobiet, które zmarły przy porodzie. A wszystko dlatego, że wśród Azteków narodziny dziecka były równoznaczne z wzięciem do niewoli i uznawane za wyczyn militarny.
Miłosierny dla ludzi i wyrażający wolę bogów
Wspomniany już Indian Garuda ukradł trunek nieśmiertelności. Agni, bóg ognia, w postaci orła, zerwał owoc z Drzewa Świata i został ukarany. Kiedy jego pióro upadło na ziemię (Cwietajewskoje wspomina się: „Upadł orzeł w locie - piórko”), zamieniło się w tajemniczą roślinę, z której wydobyto „ziemski sum” - napój podobny do niebiańskiej amrity.
Orzeł był posłańcem Zeusa / Jowisza. W mitologii irańskiej ptak Anzud w postaci orła z głową lwa działał jako pośrednik między bogami a ludźmi. Przyjęcie „orle poczty” od niebiańskich władców losów jest zakorzenione w przekonaniu, że jeśli te ptaki krążą nisko nad ziemią - spodziewają się śmierci lub epidemii, jeśli wzbiją się wysoko - spodziewane jest szczęście.
Symbolizujące prawdy chrześcijańskie
Orzeł jest symbolem Wniebowstąpienia i Zmartwychwstania. Uosabia Chrystusa patrzącego na chwałę Boga.
W Biblii orzeł oznacza wielkość i wszechmoc Boga. Orzeł niosący ofiarę jest znakiem zwycięstwa wysokiego nad niskim, z wężem w dziobie oznacza triumf Chrystusa nad szatanem, z rozpostartymi skrzydłami - natchnienie Boże, przesłanie z nieba i moc duchowa.
Jego obraz ucieleśnia boską miłość, sprawiedliwość, odwagę i wiarę i jest jednym z czterech zoomorficznych obrazów Apokalipsy.
Tak więc orzeł w starożytnej kulturze narodów świata jest symbolem chwały, zwycięstwa, mocy, honoru i sprawiedliwości, tj. idealny rząd. Chciałbym, żeby władze przestrzegały tego kanonu, a przynajmniej do niego dążyły, niezależnie od formy rządu.
