Cichlocolaptes mazarbarnetti

Send

6 maja społeczność ekologiczną zaszokowała publikacja raportu, który przez pięć lat był przygotowywany przez grupę 145 naukowców, którzy dostali się do Międzyrządowej Platformy Naukowo-Politycznej ds. Bioróżnorodności i Systemów Ekologicznych. Eksperci z 50 krajów świata doszli do wniosku, że około miliona gatunków roślin i zwierząt jest zagrożonych z powodu wpływu człowieka. Zauważ, że na Ziemi jest około 8,5 miliona gatunków, z czego 5,5 miliona to owady.

Naukowcy zidentyfikowali następujące negatywne czynniki:

Zmiana klimatu,
Gatunki niepełnosprawne (czyli gatunki zwierząt, które człowiek wprowadził dla siebie w nienaturalnym środowisku),
Zmiany w użytkowaniu lądu i morza,
Eksploatacja organizmów,
Zanieczyszczenie środowiska.

Jeśli mówimy bezpośrednio o zwierzętach i roślinach, to ponad 5 tysięcy gatunków jest na skraju wyginięcia - takie dane opublikował w styczniu 2019 roku czasopismo Conservation Biology. Ponadto naukowcy doszli do wniosku, że Czerwona Księga nie wspomina o kolejnych 600 gatunkach zwierząt, które są na skraju wyginięcia. Naukowcy zauważyli również, że pomimo tego, że udało się np. Przywrócić populację lampartów śnieżnych, w tym samym czasie prawie zniknęły trzy rzadkie gatunki ptaków. Sugeruje to, że chociaż ochrona siedliska jest prowadzona, nie jest wystarczająco ostrożna i nie dotyczy wszystkich zwierząt, które wymagają ochrony.

Również "Rossijskaja Gazeta" w nawiązaniu do raportu o zniknięciu pisze, że jeśli sytuacja się nie zmieni, to owady wymrą do końca stulecia, co radykalnie zmieni biologiczny wygląd planety. Podsumowując, naukowcy uważają, że ludzkość jest na skraju szóstego wymarcia. Piąty wydarzył się około 250 milionów lat temu, a następnie w wyniku zmian klimatycznych (wulkany, trzęsienia ziemi, powodzie) zniknęło 90% gatunków biologicznych. Naukowcy twierdzą, że teraz znikanie postępuje w szybszym tempie.

Wymarłe zwierzęta

W ciągu ostatnich 500 lat całkowicie wyginęło ponad 800 gatunków roślin i zwierząt. Dane dotyczące śmierci zwierząt gromadzone są przez długi czas, czasami potrzeba kilkudziesięciu lat, aby potwierdzić wyginięcie gatunku. Trzy gatunki ptaków zniknęły w 2018 roku, donosi USA Today w styczniu 2019 roku. Za wymarłe uznano brazylijskie ptaki Cichlocolaptes mazarbarnetti i Philydor novaesi, a także hawajski Phaeosoma Melamprosops. Zaginęła w 2004 roku, ale oficjalnie uznano ją za znikającą dopiero 14 lat później.

Ponadto cztery inne gatunki zwierząt są zagrożone rychłym wyginięciem:

Morświn kalifornijski - pozostało około trzydziestu,
Wilk czerwony - w Stanach Zjednoczonych pozostaje tylko 40 osobników, bez pomocy w zachowaniu populacji, wilki rude wymrą w ciągu 8 lat,
Niebieska papuga Ara - papuga znana z kreskówki "Rio" uważana jest za wymarłą od września 2018 r.,
Nosorożec północny - ostatni samiec, który umarł w Kenii w marcu 2018 roku, pozostały tylko dwie samice. Naukowcy mają nadzieję, że uda im się przeprowadzić sztuczne zapłodnienie z wykorzystaniem wcześniej zebranego biomateriału ojca.

Zwierzęta, które wymarły w XXI wieku

W latach 2000-2018, według różnych źródeł, wyginęło od 8 do 12 gatunków zwierząt. Zasadniczo przyczyną wyginięcia było polowanie, kłusownictwo, niszczenie naturalnego środowiska.

Żółw słoń Abingdon - podgatunek uznawany był za wymarły w wyniku polowań do 1972 roku, kiedy to samiec tego gatunku został znaleziony na bezludnej wyspie. Nadano mu imię „Samotny George”. Mieszkał w rezerwacie przyrody na Wyspach Galapagos do 2012 roku i zmarł w wieku 100 lat.

Chiński delfin rzeczny to zwierzę odkryte w 1918 roku w słodkowodnych jeziorach Chin, ale już w 2006 roku wyprawa nie mogła znaleźć ani jednego osobnika.Ostatnia wzmianka o chińskim delfinie pochodzi z 2007 roku, kiedy to lokalnemu mieszkańcowi udało się schwytać w jeziorze przypominające zwierzę z zewnątrz. Od 2017 roku uważany jest za wymarły.

Lampart mglisty tajwański to zwierzę o wadze do 20 kg, które żyło w centralnej części Chin, głównie na drzewach. W 2000 roku naukowcy podjęli kolejną próbę znalezienia osobników tego gatunku, ale bezskutecznie. Śmierć lamparta tajwańskiego wiąże się z wylesianiem i kłusownikami. Zniszczenie środowiska naturalnego wypędziło zwierzęta w góry, gdzie dogonili je myśliwi.

Mariana Mallard, ptak podobny do kaczki, który żył na trzech wyspach na Oceanie Spokojnym, zaczął wymierać po osuszeniu bagien na potrzeby rolnictwa. Ostatni osobnik zginął w niewoli.

Wiosłonos chiński to ryba, której długość ciała może przekraczać 3 metry i ważyć 300 kg. Ostatni udokumentowany fakt życia wiosłonosa sięga 2003 roku. Wyprawy z lat 2006-2008 również nie przyniosły rezultatów.

Kozioł iberyjski - gatunek ten był niegdyś niezwykle pospolity na Półwyspie Iberyjskim, ale pod koniec XX wieku prawie wyginął w wyniku polowań. Ostatni okaz znaleziono martwy w 2000 roku.

Nosorożec czarny z Kamerunu jest podgatunkiem zagrożonego nosorożca czarnego, który był szeroko rozpowszechniony w Afryce, ale z powodu kłusownictwa liczba ta została zmniejszona do kilku osobników do 2000 roku. 11 lat później uznano za wymarłego nosorożca czarnego kameruńskiego.

„Wilk morski” lub karaibska foka mniszka to foka żyjąca na Karaibach. Ze względu na polowanie na same foki, a także niszczenie źródeł pożywienia, gatunek ten od 2008 roku uznawany jest za wymarły. Ten oficjalny status poprzedziła pięcioletnia bezskuteczna operacja poszukiwawcza.

Kuguar wschodni to gatunek zamieszkujący północno-wschodnią Amerykę Północną. Uznany za wymarły w 2011 roku.

Caboverian Giant Skink - duże jaszczurki splądrowane na zachodnich wyspach Afryki. W XVIII wieku do Europy sprowadzono skinki. Okazało się, że w niewoli nie da się wychować sinków. W XX wieku ludność wymarła.

Perkoz madagaskarski to ptak podobny do kaczki, który od lat 80. XX wieku jest na skraju wyginięcia. W 1988 roku odnotowano ostatni udokumentowany fakt istnienia tego gatunku, w 2010 roku uznano go za wymarły.

Owady

Niemieccy naukowcy doszli do wniosku, że od 1994 r. Biomasa owadów zmniejszyła się o 74%. Od 30 lat zbierają owady wzdłuż Renu. W sumie zebrano około 80 milionów osób. Zdaniem naukowców takie tempo wymierania owadów może prowadzić do uszkodzenia sieci troficznej i zmiany ekosystemu.