- Ptaki nadklasy tetrapody Aves
- Zamów Charadriiformes - Charadriiformes
- Podrząd Mewy - Lari
- Rodzina mew - Laridae
- Rodzaj Seagulls - Larus
Mewa, mewa kaspijska - Larus cachinnans - duże, rozpowszechnione, bardzo typowe dla Rosji gatunki mew. Biały, plecy i ramiona popielate, pióra ekstremalnego lotu czarne z białymi wierzchołkami. Różni się od mewa srebrzysta, której mewa przypomina zarówno rozmiarem, jak i kolorem, różni się ciemniejszym grzbietem, żółtymi (nie czerwonymi) nogami, czerwonym (nie żółtym) pierścieniem wokół oczu. Pisklęta w pierwszym upierzeniu są różnorodne.
Mewy gniazdują w dużych koloniach, głównie w południowej, ale także północnoeuropejskiej Rosji, wzdłuż brzegów mórz i jezior, na wyspach, w ujściach dużych rzek. Nawiasem mówiąc, w centralnej Rosji tak się dzieje. Występuje również często nad jeziorem Bajkał i wzdłuż doliny rzeki Amur. W Europie Zachodniej - wzdłuż brzegów Morza Śródziemnego zastępuje mewę srebrzystą. W południowych obszarach wskazanego obszaru mewa jest ptakiem osiadłym.
Zwykły krzyk mewy to ostry, nieprzyjemny śmiech, kończący się niskimi dźwiękami i stopniowo dochodzący do wyższych, przy których urywa się. Krzyk podniesiony przez jednego z zaniepokojonych ptaków służy zwykle jako sygnał do podekscytowania, szybko obejmując całą kolonię. Setki ptaków wzbijają się w powietrze i wypełniają je ogłuszającym śmiechem.Żadne polowanie na ryby stanowiące ich główne pożywienie - polowanie, w którym zawsze bierze udział cała społeczność ptaków - nie jest kompletne bez ciągłych kłótni, którym towarzyszy ten sam charakterystyczny śmiech. Lęg jajek występuje na przełomie kwietnia i maja i składa się z 2-3 różnobarwnych jaj podobnych do jaj mewy srebrzystej.
Gull / Larus cachinnans
Mewa Mewa. Mewa stepowa.
Łacińska nazwa to Larus cachinnans.
Angielska nazwa to Mewa żółtonoga.
Głos i wideo
Film z YouTube
W Brateevo i Maryino mewę obserwuje się zimą. Przypadki spotkania z nią są niezwykle rzadkie. Ale wędkarze śmiało opisują to poprawnie.
Śmiejącą się mewę zimą, według opowieści rybaków, widziano w rejonie mola Maryińskiego na początku parku Maryinskiego. Ale zdarzały się pojedyncze przypadki spotkań z nimi. A na przeciwległym brzegu rzeki, w mniej zatłoczonym parku kaskadowym Brateevsky, na samym początku można je zobaczyć znacznie częściej zimą.
Lekka i smukła ze wszystkich mew z długą, jak u baletnicy szyją. Ale dość duży rozmiar.
Całkowity rozmiar jest prawie taki sam jak u śledzi i mew śródziemnomorskich, ale wygląda na lżejszy i smukły, z bardziej płaską, gruszkowatą głową i długą szyją.
Długość 54-66 cm Skrzydło 41-48 cm, rozpiętość skrzydeł 130-158 cm, ogon 16-18 cm, dziób 4,7-6,4 cm, śródstopie 6,0-7,6 cm, waga 700-1200 g Krawędzie powiek cynobrowo-czerwone , pomarańczowy lub nawet żółty zimą, płaszcz jest bardzo jasny, niebieskawo-szary, nieco ciemniejszy niż u mewy srebrzystej, L. argentatus, ale jaśniejszy niż u wschodniosyberyjskiej, L. vegae.
Zamieszkuje morskie piaszczyste plaże, wyspy morskie, brzegi jezior i rzek stepowych.Do niedawna uważano go zwykle za jeden lub więcej podgatunków bardziej pospolitej mewy srebrzystej, z którą podobnie jak kaszel wschodni ma wiele wspólnego w wyglądzie i zachowaniu.
Rasy głównie w Rosji i na Ukrainie na obszarach przyległych do Morza Czarnego i Kaspijskiego oraz w mniejszym stopniu w Kazachstanie, na Węgrzech, Białorusi i w Polsce. Zimą i jesienią - częściowo na południowych stanowiskach lęgowych, częściowo wzdłuż wybrzeży Morza Czerwonego, Arabii itp. Persja, Hindustan (i przypuszczalnie Chiny i Japonia). Jednocześnie wkracza na kontynenty (Szwajcaria, Czechosłowacja, Węgry, Kaszmir).
Mewy gniazdują na wybrzeżach i wyspach Morza Śródziemnego, Czarnego, Azowskiego, Kaspijskiego i Aralskiego oraz w dolnym biegu rzek wpadających do nich, wzdłuż środkowej Wołgi, a nawet Kamy, wzdłuż północnej Dźwiny, nad jeziorem Onega, Zatoką Finlandia, jeziora transuralskie, Ilek, Irgiz, Turgay, Irtysz, Zaysan i Alakul. Menzbir prowadzi nawet do Morza Białego.
Duża, jasna mewa o wdzięcznej budowie z małą głową, silnie opadającym czołem, płynnie przechodzącym w długi i cienki dziób oraz stosunkowo długimi nogami.
Podobnie jak inne duże gatunki mew, pełne wyposażenie lęgowe uzyskuje dopiero w czwartym roku życia.
