Kołowrotek Yurok lub Fringilla montifringilla

Send

Od wróbla. Samiec w upierzeniu rozpłodowym ma czarną głowę i grzbiet, u niektórych samców, szczególnie wczesną wiosną, kolor czarny jest mniej lub bardziej maskowany przez kożuszkowate brzegi, gardło, wole i klatka piersiowa, a także ramiona są pomarańczowo-buffy . Samica jest ubarwiona prawie tak samo jak samiec, ale mniej jaskrawo, czerwony kolor nie dociera do gardła, głowa jest jasnobrązowa, z ciemnobrązową czapką i dwoma podłużnymi paskami z tyłu głowy, środkowa tył głowy jest jasnoszary lub brązowawo-białawy. Różni się od samicy czerwoną klatką piersiową, nie ma białych „pagonów”, zamiast nich wąski czerwony lub czerwono-biały pasek, wzdłuż całego skrzydła wąski czerwony pasek. Samce i samice mają białą lędźwie, która jest szczególnie dobrze widoczna w locie. Zewnętrzne pióra ogona są całkowicie ciemne lub lekko białe u nasady. Po bokach widoczne są ciemne smugi. Pełne wylinki w lipcu-wrześniu. U samców w jesiennym upierzeniu czarny kolor na głowie i grzbiecie jest przeważnie pokryty kożuszkowoczerwonymi brzegami, które na wiosnę ulegają zniszczeniu (u niektórych samców nie do końca). Kolor samicy jesienią zmienia się nieznacznie, jest więcej czerwonawych odcieni. Młode osobniki w upierzeniu gniazdującym są podobne do samic, ale na brzuchu i dolnej części pleców występuje brązowy lub żółtawy nalot. Po letnim wylince stają się dorosłe. Waga 18-30 g, długość 13-18, skrzydło 8,2-9,9, rozpiętość 23-30 cm.

Rozpiętość

W Kazachstanie rozmnaża się w bardzo małych ilościach tylko w południowo-zachodnim Ałtaju w okolicach Ridder i nad jeziorem Markakol. Migracja występuje wszędzie. Zimy w południowej części Kazachstanu, zaczynając od Furmanowa w przepływie Wołgi-Ural, Kururgaldzhino i Semipałatyńsk.

Biologia

Rzadko gniazdujący, ale poza obszarem lęgowym, bardzo liczny ptak wędrowny i zimujący. Zamieszkuje jasne lasy liściaste i mieszane (brzoza, wierzba, jodła) na bagnach, podczas migracji i zimowania odwiedza różne lasy, zarośla, pasy leśne, ogrody, pola i zarośla chwastów. Wiosenne ruchy w stadach liczących od kilkudziesięciu do kilkuset ptaków rozpoczynają się na przełomie lutego i marca, w rejonach południowych migracja kończy się w połowie kwietnia, w północnych - pod koniec kwietnia - początek maja wraz z pojawieniem się ptaków na stanowiskach lęgowych w Ałtaj. Rasy w oddzielnych parach. Gniazdo znajduje się na drzewie na wysokości 4-5 m od ziemi, zbudowane jest z suchej trawy, mchu i wyłożone cienką trawą, piórami i wełną. Lęg 5-7, zwykle 6 jaj składany jest w połowie maja - na początku czerwca. Jesienią lot rozpoczyna się w trzeciej dekadzie września - początku października. Główne trasy przelotu przebiegają przez dolinę Uralu i u podnóża Tien Shan, gdzie niektóre zwarte stada mogą składać się z 300-400 ptaków. Ostatnie ptaki wędrowne obserwowane są w listopadzie, później występują tylko ptaki zimujące.

Źródła informacji

Gavrilov E. I., Gavrilov A. E. "Ptaki Kazachstanu". Ałmaty, 2005. E. I. Gavrilov. „Fauna i rozmieszczenie ptaków w Kazachstanie”. Almaty, 1999. V.K. Ryabitsev. „Ptaki Uralu, Uralu i zachodniej Syberii”. Jekaterynburg. Ural University Press, 2000.

Dziwonia zwyczajna, Yurok (Fringilla montifringilla)

Wiadomość Gularis »17 listopada 2014, 10:21

Wspólna rolkalub yurok (Fringilla montifringilla) - wielkości zięby (waga 21-22 g), ale gęstszy. Wiosną głowa, grzbiet, skrzydła i ogon samca są czarne, jesienią brązowawe, gardło, górna część ogona, brzuch i prążki na łopatkach są białe, klatka piersiowa i szeroki prążek na łopatkach są pomarańczowe. Samica i młode są ciemniejsze: czarny kolor zastępuje szarobrązowy, pomarańczowy - brudny kożuszek. Krzyk jest nosowym, głuchym ćwierkaniem - „miau”: „chji-i, chji-i”, aw locie - krótkim „tk-tk-tk”. Piosenka to głośny melodyjny, krótki tryl, ćwierkanie i ćwierkanie: „zhzhzh ...”.