Bluetail (Tarsiger cyanurus) żywi się owocami łodygi Balanophora yakushimensis.
Nasiona roślin pasożytniczych Balanophora yakushimensis rozprzestrzeniane przez ptaki wędrowne. Do takiego wniosku doszedł japoński botanik Kenji Suetsugu po uważnej obserwacji tego gatunku na japońskiej wyspie Yaku. Prawdopodobnie to upierzeni migranci jedli owoce B. yakushimensis, pomogła mu osiedlić się na archipelagu Riukiu i dostać się na Tajwan. Do tej pory rozprzestrzenianie się nasion roślin z rodzaju Balanophora pozostała tajemnicą. Wyniki badań opublikowane w czasopiśmie Ekologia.
Wiele roślin rozprowadza nasiona z pomocą zwierząt, które jedzą ich owoce. Taka strategia nie tylko ogranicza konkurencję między organizmem rodzicielskim a jego potomstwem, ale także zapewnia mu przewagę już na samym początku życia: przechodząc przez przewód pokarmowy, nasiona przyspieszają kiełkowanie, a odchody służą jako doskonały nawóz.
Aby przyciągnąć zwierzęta, wiele owoców staje się jasnych i dużych. Jednak u niektórych gatunków są tak małe, że trudno sobie wyobrazić, że mogą kogoś zainteresować. Na przykład każde nasiono pasożytniczych roślin z rodzaju Balanophora zawiera od stu tysięcy do miliona maleńkich suszonych owoców, jednych z najmniejszych na świecie. Do tej pory nie wiadomo, kto dokładnie je rozprowadza.
Według niektórych obserwacji niepłodność Balanophora przyciągają gryzonie, prawdopodobnie ze względu na ich podobieństwo do grzybów. Jednak u większości gatunków z rodzaju są bezwonne, co nie jest typowe dla roślin, których nasiona rozprzestrzeniają ssaki.
Botanik Kenji Suetsugu z Uniwersytetu w Kobe postanowił rozwiązać ten problem. Skupił się na widoku B. yakushimensisktóry rośnie w lasach japońskiego archipelagu Ryukyu i na Tajwanie. W grudniu 2019 roku naukowiec zainstalował pułapki fotograficzne i wideo w pobliżu owocujących roślin z wyspy Yaku, aby schwytać wszelkie zwierzęta, które się do nich zbliżyły. Ponadto okresowo przeprowadzał osobiste obserwacje. Badanie trwało do lutego 2020 r.
Płodność Balanophora yakushimensis
Okazało się, że owoce B. yakushimensis niebieskie ogony często żerują (Tarsiger cyanurus) (małe ptaki wróblowe z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae)), a także bladych drozdów (Turdus pallidus). W okresie obserwacji przedstawicieli pierwszego gatunku odnotowano 45 razy, a drugiego - dziesięć. Ptaki nie były zainteresowane samymi owocami, ale czerwonymi mięsistymi tkankami owocu. Kiedy je jedli, połykali nasiona. Jednocześnie gryzonie całkowicie zignorowały ten gatunek rośliny.
Suetsugu był w stanie zebrać odchody kilku błękitnopłetwych po ich nakarmieniu B. yakushimensis... Po jej zbadaniu badacz znalazł wiele nasion roślin, które zachowały zdolność kiełkowania. Jednak ptaki mogą również przenosić nasiona razem z kawałkami nasion przyklejonymi do dzioba.
Co ciekawe, zarówno błękitnoskrzydłe, jak i palethrushes nie gnieżdżą się w miejscach, w których rośnie B. yakushimensis, ale spędzaj tu tylko zimę. Najprawdopodobniej ten gatunek owocnikował w czasie wraz z pojawieniem się ptaków wędrownych, które są w stanie przenosić nasiona między wyspami. Suetsugu uważa, że to wyjaśnia powszechne stosowanie B. yakushimensis na wyspach archipelagu Riukiu i na Tajwanie.
Być może na przykład niektóre blisko spokrewnione gatunki B. japonica i B. nipponica rozsiewaj nasiona również przy pomocy ptaków. Wskazuje na to czerwony kolor ich owoców. Jednak inne gatunki z rodzaju wyraźnie opierają się na niektórych innych dystrybutorach, którzy są nadal nieznani. Na przykład w gatunku B. tobiracola łodygi są żółtawe i pachną drożdżami, co nie jest odpowiednie do rozmnażania przez ptaki.
Kenji Suetsugu nie jest pierwszym, który poświęcił swoje badania dziwacznym roślinom. Na przykład kilka lat temu on i jego kolega udowodnili, że rośliny z rodzaju Aspidistra są zapylane przez komary grzybowe, które przyciąga podobieństwo tych kwiatów do grzybów.
Bluetail
- Ptaki Aves klasy tetrapoda nadklasy
- Zamówienie PASSERIFORMES - PASSERIFORMES
- Suborder Singing Passerines - grupa Oscines Passerida
- Nadrodziny muchołówki - Muscicapoidea
- Rodzina muchołówek - Muscicapidae
- Podrodzina mięty - Saxicolinae
- Rodzaj Bluetail - Tarsiger (obecnie przypisany do podrodziny Chekana - Saxicolinae w rodzinie Flycatcher - Muscicapidae)
Bluetail - Tarsiger cyanurus Pallas. Mały ptak. Często kręci ogonem i podskakuje po ziemi. Zręcznie wspina się po drzewach, przypominając sikorki. Starsze samce mają jasnoniebieski grzbiet (młode i samice mają brązowo-niebieski). Od dzioba do oka biegnie biały pasek. Dno jest kremowobiałe, boki czerwonawe. Śpiewa cicho i cicho. Piosenka: „chuu-iy” (pauza), „chuli-chuli” (szybko). Samica przy gnieździe gwiżdże jak „pić, pić”, a samiec inaczej: „vark-vark”. Pod koniec lata odbijają się echem z ostrym „pasowaniem”. Ostrożny ptak.
Sinechvostka zamieszkuje ciemne lasy iglaste tajgi wschodniosyberyjskiej. Gniazdo buduje się nisko na drzewie (czasem w dziupli), w zagłębieniach urwiska, między kamieniami, w szczelinach skał. Sprzęgło - 5-7 białych lub różowawych jaj z brązowawymi plamami. Żywi się owadami w dolnej warstwie lasu.
