Stangopea (Stanhopea) lub byk orchidea to rodzaj z rodziny Orchid z pięćdziesięcioma gatunkami. Oficjalna nazwa została nadana na cześć 4.hrabiego Philipa Henry'ego Stanhope'a - Honorowego Pracownika, Prezydenta Londyńskiego Medycznego Towarzystwa Botanicznego. Popularna nazwa została wskazana przez dwa narośle w kształcie rogów na kwiatku. Korona o średnicy 15-20 cm ma niebanalny kształt, zachwyca niecodziennym kolorem, a najpopularniejsze odmiany posiadają również aromat waniliowo-czekoladowy. Rodzime siedliska stangopei to tropiky Ameryki Środkowej i Południowej (Meksyk, Brazylia, Kolumbia, Peru, Argentyna).
Stangopea należy do storczyków epifitycznych: jest uprawiana w wiszących doniczkach ze specjalnym podłożem dla takich roślin. Widoczne są podłużne żebrowane pseudobulwy, połączone silnymi wyrostkami - kłączami. Wydłużone płytki liściowe ze złożoną powierzchnią wystają jak pióra na nakryciu głowy Indianina. Kwiaty o niesamowitej konfiguracji pokryte są misternym wzorem.
Zdjęcie Stangopey okulata
Nasz stangopea jest niezasłużenie rzadkim kwiatem w domu. Różni się względną bezpretensjonalnością, ale w opiece są pewne niuanse.
Dlaczego stangopea nie kwitnie?
Początkujący hodowcy kwiatów narzekają, że stangopea nie chce kwitnąć. Warto wiedzieć, że dopóki orchidea nie nabierze dobrej zielonej masy, tj. wyrośnie kilka pełnoprawnych pseudobulw, szypułka się nie pojawi. W przypadku większości gatunków konieczne jest ustawienie wymuszonego okresu spoczynku, a następnie uzyskuje się dwa roczne przyrosty, przybliżając kwitnienie. Na tylnych (starszych) pseudobulwach pojawiają się szypułki.
Właściwe podlewanie i oświetlenie
U większości gatunków okres aktywnego wzrostu młodych roślin przypada na okres maj-sierpień (wrzesień). W tym czasie chronimy go przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, światło powinno być rozproszone. System korzeniowy nie jest jeszcze uformowany, więc podlewanie przez pełne zanurzenie często prowadzi do rozkładu. Poczuj podłoże palcami, aby określić, czy potrzebna jest następna wilgoć. Woda poruszając się po bokach kosza.
Wnikanie wody do rozwijających się liści, przykrytych swego rodzaju przykryciem łusek, prowadzi do gnicia. Proces może przejść do pseudobulwy. Jeśli liść zmieni kolor na żółty, natychmiast usuń go wraz z łuskami. Odetnij zgniłą pseudobulwę, potraktuj kłącze alkoholem lub posyp nacięcie proszkiem z węgla aktywnego.
Istnieje możliwość obumarcia liścia i pseudobulwy na skutek „zatykania”. W nieodpowiednich warunkach (upalne lato z niską wilgotnością powietrza i niedostatecznym podlewaniem lub jesienno-zimowym chłodem przy minimalnym podlewaniu i braku oświetlenia) liść z okrywą rośnie asynchronicznie. Wierzchołek liścia utknie na wyjściu z osłony, podczas gdy rozwija się do wewnątrz i blokuje dostęp tlenu. Jeśli „struktura” nie zostanie usunięta na czas, cały pęd zgnije.
Rozwój roślin
Z jednego sezonu wegetacyjnego do drugiego pseudobulwy powiększają się i po 2-3 sezonach w przyszłości powinieneś otrzymać orchideę z 3-4 pseudobulwami i cieszyć się kwitnieniem. Intensywne podlewanie prowadzi do powstania większej liczby pędów, jednak są one mniejsze, a podlewanie zwiększa również ryzyko próchnicy. Wybierz tryb nawadniania w zależności od przepuszczalności wilgoci podłoża.
W słabej orchidei zaleca się pozostawienie jednego nowego pędu z każdej pseudobulwy, w przeciwnym razie reszta utworzy się mała. Jeśli chcesz zdobyć dużą roślinę, to w 2-3 roku życia rośliny możesz odstąpić od tej zasady, chociaż pierwsze kwitnienie będzie opóźnione.
Do końca kwitnienia stangopea praktycznie nie rosną, a następnie wypuszczają wiele nowych pseudobulw. U dorosłej rośliny widoczny jest wzór: niektóre pselobulby kwitną regularnie, inne wyrastają na młode pędy.
Jak nie zniszczyć szypułki
Stangopey okulata na zdjęciu domowym
Kwitnąca łodyga rozwija się szybko w glebie, dosłownie w ciągu 2-3 tygodni. Na zewnątrz wychodzi odbarwiona iw ciągu 3-4 dni powinna zostać zabarwiona, jeśli tak się nie stanie, to w większości przypadków obumiera. Kiedy pojawia się pigmentacja, proces rozwoju zwalnia, a pierwszy pąk otwiera się po 1,5-2 miesiącach.
Mylnie niedoświadczeni hodowcy zaczynają aktywniej podlewać orchideę i stosować nawozy, budząc w ten sposób młode pędy w pobliżu szypułki, podczas gdy ta umiera. Należy pamiętać, że na początkowym etapie formowania się łodygi kwitnącej nie można zmienić warunków utrzymania i pielęgnacji. W dorosłej orchidei łodygi kwiatowe mogą pojawiać się jedna po drugiej przez miesiąc, a jeśli jej liście żółkną, należy karmić roślinę.
W momencie pojawienia się pierwszego pąka należy zastosować dawkę pełnoporcjowego nawozu mineralnego (NPK 10:30:20) w proporcji 1 g na 1 litr wody. Zwiększona zawartość azotu sprawi, że reszta pseudobulw będzie kwitła i orchidea powróci do normalnego stanu.
Pielęgnacja roślin dla dorosłych
Temperatura powietrza
Rozwój roślin
Z jednego sezonu wegetacyjnego do drugiego pseudobulwy powiększają się i po 2-3 sezonach w przyszłości powinieneś otrzymać orchideę z 3-4 pseudobulwami i cieszyć się kwitnieniem. Intensywne podlewanie prowadzi do powstania większej liczby pędów, jednak są one mniejsze, a podlewanie zwiększa również ryzyko próchnicy. Wybierz tryb nawadniania w zależności od przepuszczalności wilgoci podłoża.
W słabej orchidei zaleca się pozostawienie jednego nowego pędu z każdej pseudobulwy, w przeciwnym razie reszta utworzy się mała. Jeśli chcesz zdobyć dużą roślinę, to w 2-3 roku życia rośliny możesz odstąpić od tej zasady, chociaż pierwsze kwitnienie będzie opóźnione.
Do końca kwitnienia stangopea praktycznie nie rosną, a następnie wypuszczają wiele nowych pseudobulw. U dorosłej rośliny widoczny jest wzór: niektóre pselobulby kwitną regularnie, inne wyrastają na młode pędy.
Jak nie zniszczyć szypułki
Stangopey okulata na zdjęciu domowym
Kwitnąca łodyga rozwija się szybko w glebie, dosłownie w ciągu 2-3 tygodni. Na zewnątrz wychodzi odbarwiona iw ciągu 3-4 dni powinna zostać zabarwiona, jeśli tak się nie stanie, to w większości przypadków obumiera. Kiedy pojawia się pigmentacja, proces rozwoju zwalnia, a pierwszy pąk otwiera się po 1,5-2 miesiącach.
Mylnie niedoświadczeni hodowcy zaczynają aktywniej podlewać orchideę i stosować nawozy, budząc w ten sposób młode pędy w pobliżu szypułki, podczas gdy ta umiera. Należy pamiętać, że na początkowym etapie formowania się łodygi kwitnącej nie można zmienić warunków utrzymania i pielęgnacji. W dorosłej orchidei łodygi kwiatowe mogą pojawiać się jedna po drugiej przez miesiąc, a jeśli jej liście żółkną, należy karmić roślinę.
W momencie pojawienia się pierwszego pąka należy zastosować dawkę pełnoporcjowego nawozu mineralnego (NPK 10:30:20) w proporcji 1 g na 1 litr wody. Zwiększona zawartość azotu sprawi, że reszta pseudobulw będzie kwitła i orchidea powróci do normalnego stanu.
Pielęgnacja roślin dla dorosłych
Temperatura powietrza
Jako rdzenni mieszkańcy obszarów tropikalnych, Stangopeanie są ciepłolubni. Niektóre gatunki potrzebują umiarkowanego chłodu. Na przykład dla stangopea wardii temperaturę w ciągu dnia należy utrzymywać na poziomie 22 ° C, a nocą powinna spaść o 4-10 ° C i wynosić 14-18 ° C. W przypadku większości stangopii optymalna temperatura w ciągu dnia wynosi 30 ° C, a nocna spada do 18 ° C.
Takie różnice są konieczne dla harmonijnego rozwoju i późniejszego kwitnienia orchidei, dlatego należy je obserwować. W warunkach środkowego pasa nie jest to trudne. Zaleca się przenoszenie rośliny na świeże powietrze na ciepły okres roku (na balkon, werandę lub do ogrodu), wtedy kwiat zostanie zdmuchnięty przez wiatr i ostygnie w nocy.
Oświetlenie
Należy pamiętać, że w środowisku naturalnym orchidee nie żyją na terenach otwartych, ale rosną na drzewach przy rozproszonym oświetleniu. Kultywując, przyjmuj to samo podejście. Osłonić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych za pomocą tiulu, gazy lub częściowo zasłoniętych rolet. Jeśli jesteś w pewnej odległości od okna orientacyjnego na wschód lub zachód, takie środki nie będą konieczne. Zacienione części pomieszczenia nadają się do umieszczenia stangopei, ale nie całkowicie ciemnych kątów.
Nie wykluczaj możliwości stosowania sztucznego oświetlenia za pomocą lamp ultrafioletowych lub świetlówek. Nie powinny mieć dużej mocy, będzie wystarczający punktowy strumień światła w stosunku do kwiatu.
Jak podlewać
Jeśli chodzi o podlewanie, konieczne jest trzymanie się ścisłej pozycji: konieczne jest zwilżenie gleby rano, aby woda miała czas spłynąć podczas nocnego chłodzenia, a korzenie wyschły. Podłoże musi być przepuszczalne dla wilgoci, aby woda mogła przez nie swobodnie przepływać i wypływać przez otwory drenażowe (spuścić nadmiar z palety).
Dojrzałą roślinę można podlewać ciepłym prysznicem. Wlej wodę podgrzaną do 35-45 ° C do naczynia z drobnym spryskiwaczem. Zalej roślinę powoli, tak aby woda uderzyła w liście, pseudobulwy i podłoże. Symulowany deszcz tropikalny stymuluje wzrost i kwitnienie, a mimo to odprowadza nadmiar wody. Nawiasem mówiąc, przed podlewaniem należy go oczyścić ze szkodliwych zanieczyszczeń. Używaj wody deszczowej, rozmrożonej, przefiltrowanej lub osiadłej przez 1-2 dni.
Wilgotność powietrza i rozpylanie
W naturze korzenie orchidei znajdują się poza podłożem i dodatkowo odbierają wilgoć z powietrza. W przypadku uprawy w domu tak nie jest. Kłącze prawie w całości znajduje się w glebie, która jest regularnie podlewana i nie ma potrzeby zwiększania wilgotności w pomieszczeniu. Nadmiar wilgoci może zaszkodzić rozwojowi chorób.
W normalnych warunkach temperaturowych korzenie swobodnie wchłaniają wilgoć z gleby i proporcjonalnie ją odparowują (ile otrzymały, tyle oddały). W wysokich temperaturach intensywność parowania jest wyższa; z powodu braku wilgoci liście wysychają i obumierają. W takim przypadku konieczne staje się zwiększenie poziomu wilgotności powietrza.
Użyj specjalnego nawilżacza lub ustaw obok niego wazon z wodą, akwarium lub ozdobną fontannę. Możesz spryskać przestrzeń otaczającą kwiaty delikatnym sprayem, po prostu unikaj kropli na kwiatostanach lub gromadzenia się wilgoci u podstawy liści. Blachy można również wytrzeć wilgotną miękką szmatką lub gąbką.
Jak karmić
Stangopea, podobnie jak większość storczyków, powinna być karmiona w okresie wegetacji. Procedura powinna być cotygodniowa. Weź uniwersalny złożony nawóz mineralny lub specjalną mieszankę z napisem „Dla storczyków”.
Początkowo nawóz rozcieńczamy wodą w stężeniu od 1 do 1. Aby uniknąć poparzenia korzeni, powstałą mieszaninę rozcieńczamy 2 razy bardziej. Do dokarmiania dolistnego stosuje się roztwór o stężeniu od 1 do 10 (oprysk na liście). Nie rozstaj się z górnym opatrunkiem, przestrzegaj proporcji, alternatywnych metod korzeniowych i dolistnych. W przypadku metody korzeniowej najpierw spryskaj glebę czystą, ciepłą wodą.
Zmieniające się warunki
Wiele źródeł zaleca wprowadzenie orchidei w stan uśpienia podczas pojawienia się nowych pseudobulw. Przed rozpoczęciem sezonu grzewczego należy ograniczyć podlewanie, obniżyć temperaturę powietrza do 18 ° C i całkowicie przerwać nawożenie.
Jeśli stangopea skończyła rosnąć w sierpniu, należy przenieść roślinę w zacienione miejsce na balkonie, co zapewni chłodną noc. Pod koniec wzrostu wczesną jesienią połóż kwiat na słabo oświetlonym parapecie i obniż temperaturę. Po wprowadzeniu w stan spoczynku dozwolone jest jaśniejsze oświetlenie. W temperaturze 16 ° C i rzadkim podlewaniu (pozwól glebie prawie całkowicie wyschnąć), stangopea nie rośnie zimą.
Jesienią pędy dorosłej rośliny mogą znajdować się na różnych etapach rozwoju. Aby „późne” pseudobulwy zakończyły formowanie się, a istniejące przestały rosnąć, konieczne jest utrzymanie w ciągu dnia temperatury powietrza w przedziale 20-22 ° C oraz obniżenie nocnej do 16 ° C. . Rozproszone światło powinno padać na orchideę z góry. Pseudobulwy osiągną normalną wielkość w listopadzie-grudniu, a wzrost zamarznie.
Aby liście nie żółkły
Podczas zimowania w naturalnym świetle liście często żółkną i obumierają. Aby zapobiec negatywnemu zjawisku, na początku zimy kilkakrotnie aplikuj 0,5% dawki nawozu. Pozostawienie w okresie spoczynku ogranicza się do okresowego podlewania, podłoże powinno przez większość czasu pozostawać suche. W tym czasie łodygi kwiatowe tworzą się w glebie, a podlewanie je zniszczy.
Budzenie
Konieczne jest stopniowe „budzenie się” rośliny ze snu. Wiosną częściej zaczynamy podlewać. Po ustaleniu stałego ciepła przez 2-3 tygodnie zabierz go na balkon (stangopea wytrzyma nocną temperaturę do 7 ° C ze znakiem plus). W maju dobowe wahania powinny wynosić 4-6 ° C, woda z umiarem.
Storczyk buhajski wykazuje powtarzające się rozgałęzienia wiosną lub wczesnym latem. W przypadku dorosłego okazu kwitnącego szczególnie ważne jest utworzenie silnego systemu korzeniowego, w ostatnim tygodniu przed rozpoczęciem kwitnienia pąki stają się coraz bardziej. Na kilka dni przed ich całkowitym ujawnieniem należy zwiększyć podlewanie, co przedłuży krótkotrwałe kwitnienie o jeden dzień.
Przeszczep stangopea w domu
Ostrożnie wyjmij garnek
W naturze stangopeany prowadzą epifityczny tryb życia: osiedlają się w zagłębieniach i pęknięciach na pniach drzew, na ogół wybierają miejsca z kurzem i resztkami flory przyniesionymi przez wiatr. Kierują szypułki w dół. Wydajność i podłoże do uprawy stangopei w warunkach wewnętrznych wymaga specjalnych.
Uwolnienie korzeni ze starego podłoża
Użyj koszy wierzbowych lub plastikowych. Są zawieszone. Konstrukcja może być wykonana z dowolnych drewnianych desek o grubości 12-15 cm lub plastikowych rurek o przekroju kwadratowym. Druga opcja jest lepsza, ponieważ drzewo może gnić. Możesz użyć plastikowego garnka z otworami drenażowymi, a także dziurkować po bokach. Dolne otwory są płytsze i łodygi kwiatowe mogą się w nich utknąć, więc szukaj tego w przeddzień kwitnienia.
Owiń korzenie orchidei mchem torfowym
Podłoże powinno być jak najbardziej luźne, przepuszczalne dla wody i powietrza. Kwiaciarnie mają specjalne podłoża ogrodnicze do storczyków. Przygotowywany jest niezależnie od gleby liściastej, kawałków kory świerka i jodły, mchu torfowca, włókna kokosowego i kłącza paproci.
Umieść roślinę w większej doniczce
Rozlać składniki wrzącą wodą lub lekko borowym roztworem nadmanganianu potasu. Wewnątrz pojemnik przykryj wzdłuż dna i ścian warstwą mchu torfowca o grubości około 12 cm (nie grubszej, ponieważ szypułki nie będą w stanie się przebić). Umieść roślinę i przykryj ją podłożem; na wierzchu również umieść torfowiec.
Pozostałą przestrzeń wypełnić kawałkami kory i przygotowanym podłożem
Powinien być przesadzany w razie potrzeby: gdy podłoże jest ściśnięte lub przeciwnie, rozpada się, zostanie zasolone nawozami lub pojemność będzie niewielka. Nie czekaj, aż stangopea wzrośnie silnie, a pseudobulwy zaczną wypadać z doniczki, ponieważ umrą.
Jak rozmnażać orchideę stangopeya w domu
Nie będziesz w stanie wyhodować stangopei z nasion w domu: będzie to wymagało specjalnego traktowania nasion, ścisłego przestrzegania naturalnych warunków rozwoju i długiego czasu skrupulatnej pielęgnacji. Stosowane jest również klonowanie. Odbywa się to w szkółkach.
W domu stangopea rozmnaża się, dzieląc krzew, który ma wiele pseudobulw. Połącz procedurę podziału z przeszczepem. Kłącze przeciąć skalpelem lub zdezynfekować (podpalić ogniem i ostudzić lub trzymać ostrze w roztworze nadmanganianu potasu) dobrze naostrzonym nożem. Każdy kawałek powinien zawierać 3 uformowane pseudobulwy i zdrowe korzenie.Sadzić bezpośrednio w doniczkach koszyczkowych z podłożem dla dorosłej rośliny.
Choroby i szkodniki stangopei
Naruszenie reżimu temperaturowego, nieodpowiednie oświetlenie, brak nawożenia lub nadmiar nawozów, niewłaściwe podlewanie osłabiają siłę rośliny. Ważne jest również zapewnienie okresów odpoczynku.
W najlepszym przypadku wilgoć wywołuje infekcje grzybicze prowadzące do próchnicy. Dotknięte obszary są całkowicie odcięte od zdrowej tkanki (szkoda, jeśli poprzednie zabiegi pielęgnacyjne nie przyniosły skutku i trzeba pozbyć się dużej części rośliny), potraktowano fungicydem i posadzono na świeżym podłożu. Jeśli dojdzie do infekcji wirusowej, roślina będzie musiała zostać zniszczona, nie można jej leczyć.
Na tle ogólnego osłabienia orchidea bycza staje się podatna na szkodniki. Kiedy powietrze w pomieszczeniu jest suche, aktywne są przędziorków. Małe zaokrąglone czerwone robaki nie są widoczne bez lupy, ale pozostawiają wyładowanie w postaci białych pajęczyn, a na liściach widoczne są czarne kropki po ukąszeniach. Wystarczy wykąpać roślinę pod ciepłym prysznicem. Pochwy mogą również „osiedlać się” na storczyku. Tworzą brązowawe narośle na liściach, zatykając się woskowym nalotem. Musisz zwilżyć bawełniany wacik alkoholem i zeskrobać.
Stangopea tigrina lub pręgowana Stanhopea tigrina
Krzewy wys. 20-40 cm Liście lancetowate lekko wypukłe, szer. Ok. 10 cm, połączone ogonkami dł. 8-10 cm, łodyga kwiatowa o długości 25 cm, pokryta jasnobrązowymi łuskami.
Zwisają 3-10 wspaniałych kwiatów o średnicy około 17 cm, których głównym tonem jest jasny beżowo-pomarańczowy odcień. Płatki i płatki mają bordowe plamy. Warga jest masywna, brązowawa u podstawy, potem beżowa z fioletowymi plamkami, wydaje się, że po bokach są oczy. Do wargi przylegają dwa półksiężycowe rogi tego samego koloru. Pyszny delikatny aromat porównywalny z wanilią i czekoladą.
Stangopea oculata lub Stanhopea Oculata o dużych oczach
Każda pseudobulwa produkuje pojedynczy liść, który wraz z ogonkiem osiąga długość 70 cm, blaszki liściowe są wydłużone, owalne, a kolor ciemnozielony. Pełen wdzięku kwiat przypomina bajecznego ptaka trzepoczącego skrzydłami podczas startu. Mają 15 centymetrów średnicy. Tło jest śnieżnobiałe z perłowym połyskiem lub różowawo-beżowym. Rozrzucone są na nim różowe plamki. Dolna część wargi jest żółta, a po bokach dwie bordowe kropki - te same „oczy”. Silny waniliowy aromat kwiatu może czasami powodować bóle głowy, dlatego podczas kwitnienia należy przewietrzyć pomieszczenie.
Stanhopea anfracta
Dzięki szeroko owalnym liściom wraz z ogonkami wysokość orchidei wynosi 40 cm, łodygi kwiatowe są z pewnością skierowane w dół. Średnica pachnących korony wynosi 10 cm, płatki ciepłego żółtego koloru rozjaśniają się na końcach. Na powierzchni widoczne są brązowe plamy z jasną obwódką. Mięsista ciemnożółta warga przypomina język z dwoma bordowymi plamkami u podstawy. Słupki są długie i zgrubiałe, są również ozdobione brązowawymi plamkami. Aromat jest mocny.
Stanhopea avicula
Liście z żyłkami przypominają babkę, tylko blaszka liściowa orchidei jest wydłużona do 30 cm i ma ostry wierzchołek. Stoją prosto, a szypułki są skierowane w dół. Kwiaty, jakby odlane z wosku, mają średnicę 10 cm, nasada płatków i warg jest słonecznożółta, a na brzegach rozjaśniona. Słupek ma kształt wydłużonej białej rurki z bordowymi kreskami. Kwitnieniu towarzyszy subtelny, dyskretny aromat.
Stangopea śnieżnobiała Stanhopea candida
Liście razem z ogonkami mają 30-40 cm długości, jedna pseudobulwa rośnie. Kształt blaszki liściowej jest owalny z zaokrągloną podstawą i lekko ostrym wierzchołkiem, kolor jest całkowicie jasnozielony, występują podłużne żyłki. Strzała z kwiatami jest sękata, szaro-zielona i wybiela w kierunku końcówki. Korony tej orchidei o średnicy 7-8 cm przypominają trzepoczące ćmy. Krystalicznie biały kolor płatków i wargi u podstawy wyróżnia się różowawymi zmarszczkami. Masywny słupek zmienia kolor na zielonkawy od podstawy do góry. Zapach nie jest mocny, lekko chemiczny. Okres kwitnienia należy spodziewać się późną zimą lub wczesną wiosną.
Stanhopea cirrhata
Ciemnozielone owalne liście wyłaniają się pojedynczo z każdej pseudobulwy. Ze względu na podłużne żyłki liść lekko zawija się w górę. Wyobrażony kwiat z woskowym rozkwitem. W przeciwieństwie do innych przedstawicieli rodzaju pozbawiony jest „rogów”. Szerokie płatki przypominają uszy, warga jest otwarta i umożliwia zapylenie słupka. Nieskomplikowany kwiat emanuje najdelikatniejszym aromatem, za który ten widok pokochali hodowcy kwiatów.
Stangopea Ekornuta Stanhopea ecornuta
Z daleka kwiat przypomina tylko orchideę. Śnieżnobiałe płatki skrzydeł otaczają małą żółtawą wargę z brązowymi plamkami. Płaski słupek przylega do wargi, ciemnożółty u podstawy i również nakrapiany na całym obwodzie. Liście lancetowate. 30 cm długości, wąskie od podstawy, mają szerszą środkową część i ostry wierzchołek. Żyły biegną wzdłużnie i mogą odkształcać blachę.
Kwiaty o delikatnym aromacie otwierają się bliżej zimy.
Stangopea Embree Stanhopea embreei
Krzew ma 20-30 cm wysokości, lancetowate liście lekko wyginają się do wewnątrz podłużnymi żyłkami, kolor jasnozielony z jaśniejszymi krawędziami. Kwiat wyrzeźbiony przez naturę, jak prawdziwe dzieło sztuki. Ma około 8 cm średnicy i pojawia się wczesną wiosną. Odcień kremu, pomarańczy lub żółci. Płatki są zagięte. Warga jest woskowa, jej kolor jest zawsze jaśniejszy, po bokach znajdują się bordowe plamy. Słupek jest gęsty i błyszczący, jasnozielony z plamistą powierzchnią. Słabo wyrażony delikatny aromat z domieszką igieł sosnowych i mięty.
Stangopea Florida Stanhopea florida
Pseudobulwy wraz z liśćmi osiągają wysokość 40 cm, blaszka liściowa ma typowy wydłużony kształt z żyłkami, kolor ciemnozielony. Na łodydze kwiatowej o szaro-różowym odcieniu zbiera się 5-9 kwiatów (średnica do 8-13 cm). Powierzchnia kremowego lub białego odcienia jest usiana bordowymi plamkami, koncentracja punktów na wardze jest gęstsza. Słupek ma zielonkawy odcień. Niezwykle piękny kwiat nie pachnie mocno kulkami na mole. Regularne kwitnienie. Ten bezpretensjonalny wygląd jest odpowiedni dla początkujących.
Stangopea Grandiflora Stanhopea Grandiflora
Wysokość ok. 30-50 cm Wydłużone liście z podłużnymi paskami nerwów mają jasnozieloną błyszczącą powierzchnię. Śnieżnobiały jak kwiat porcelanowy ma średnicę 14-16 cm, spiczaste płatki patrzą w górę i dookoła. Duża warga i wyrostki przypominające rogi pokrywają zielonkawy słupek. Kwitnie prawie przez cały rok. Aromat jest przyjemny: połączenie słodkawej kamfory z domieszką nut cytrusowych.
Stangopea Nigripes Stanhopea nigripes
Liście owalne, elastyczne, spiczaste ku górze. Dołączone pojedynczo do pseudobulw ogonkami. Kwiat o jednolitej żółtej barwie z "piegami" - brązowawymi kropkami. U podstawy wargi znajdują się bordowe plamy. Średnica korony 7-8 cm, aromat słodko-cierpki.
Stanhopea Stanhopea wardii
Lancetowate blaszki liściowe o ciemnozielonej długości są wyprostowane o 30-40 cm, podstawa jest wąska, a końce spiczaste, najszersza część ma 10 cm, ciemnozielone tło pokryte jest wzdłużnie żyłkami. Piętnastocentymetrowa szypułka wytwarza 2-5 koron o złotym odcieniu, na powierzchni rozrzucone są ciemnobrązowe plamki. Owalne płatki z ostrymi końcami są wygięte do tyłu i przypominają skrzydła motyla. Warga trójlistkowa, gęsta, wystająca do przodu. Średnica korony nie przekracza 8 cm, ale kwiaty mają przyjemny słodkawy aromat.
Stangopea czarno-fioletowy Stanhopea nigroviolacea
Gatunek pochodzenia meksykańskiego, który kwitnie latem. Liście są duże i szerokie, jak łopian, z błyszczącą, żyłkowaną powierzchnią. Ciemnobrązowe plamy są rozrzucone na tle płatków i warg o beżowo-zielonkawym odcieniu. Aromat waniliowy.
Stanhopea Jenischiana
Wysokość orchidei wynosi 40-50 cm, kwiat ma kształt egzotycznego owada lub ptaka. Kolor jest słonecznie żółty, pojawiają się brązowe plamki, powierzchnia płatków jest błyszcząca. Kwitnie od kwietnia do października. W kwiatostanie jest około 6 koron.
Ⓘ Tygrys Leśny autor tekstów
Czubek głowy samca tygrysa leśnego ma kolor od ciemnoszarego do czarnego. Pod oczami do uszu upierzenie jest brązowe. Na skrzydłach duże białe paski. Żółte upierzenie dna z czarnymi paskami zmienia się w białe poniżej. Górne upierzenie od oliwkowozielonego do ciemnobrązowego. Samica ma generalnie matowe upierzenie, żółte obszary są jaśniejsze, nie ma białych pasków na skrzydłach i brązowych plam po bokach głowy.
1. Odżywianie
Tygrys leśny żywi się głównie owadami, które znajduje nie tylko na ziemi lub w liściach, ale także łapie zwinnie manewrując w locie. Ptaki odgrywają ważną rolę w lasach Ameryki Północnej, niszcząc gąsienice szkodliwych owadów. Żywi się sokiem z jagód i owoców przede wszystkim zimą, robiąc w nich małą dziurkę swoim ostrym małym dziobem.
2. Powielanie
Ptak śpiewający z lasu tygrysiego buduje małe gniazdo w kształcie misy, otwarte z góry na gałęzi jodły lub świerku, które składa się z piór, włosów, gałązek, źdźbeł trawy i innych części roślin. W gnieździe samica składa od 4 do 8 białych jaj z brązowymi lub szarymi plamkami.
3. Dystrybucja
Ptak śpiewający z lasu tygrysiego często zasiedla lasy mieszane lub lasy świerkowe w Ameryce Północnej. Inne przestrzenie mieszkalne to obszary z wysokimi drzewami. Obszar występowania rozciąga się, w tym od lasów w północnej Kanadzie przez Alberta do wybrzeża Atlantyku. Zimą ptak śpiewający z lasu tygrysiego migruje do Indii Zachodnich i Ameryki Środkowej. Jako rzadki gość można go spotkać także w Europie Zachodniej.
4. Zagrożenia
Wylesianie i środki owadobójcze przeciwko szkodliwym owadom, takim jak robaki liściowe, które zabijają świerki, szkodzą populacji śpiewu tygrysiego.
