Aerodramus (łac.) - rodzaj ptaków z rodziny jerzyków. Wcześniej zawarty w rodzaju swiftlet (Collocalia).
Ptaki mieszkające. Zamieszkują Azję Południowo-Wschodnią, wyspy Archipelagu Malajskiego, Nową Gwineę, wyspy Oceanii i Oceanu Indyjskiego, północno-wschodnią Australię.
W przeciwieństwie do rodzajów jerzyków zamieszkujących jaskinie Collocalia i Hydrochous, Aerodramus używaj echolokacji do poruszania się.
Gniazda niektórych ptaków z tego rodzaju, np. Jerzyka z wodorostów i jaskółek czarnych, nazywane są w kuchni chińskiej „jaskółkami” i są popularnym przysmakiem.
Klasyfikacja
Rodzaj obejmuje 28 gatunków:
- Aerodramus amelis (Oberholser, 1906)
- Aerodramus bartschi (Mearns, 1909) - Guam salangan
- Aerodramus brevirostris (Horsfield, 1840) - jerzyk himalajski
- Aerodramus ceramensis (van Oort, 1911)
- Aerodramus elaphrus (Oberholser, 1906) - Seszele swiftlet
- Aerodramus francicus (Gmelin, 1789) - salangan mauretański
- Aerodramus fuciphagus (Thunberg, 1812) - Salangana wodorostów lub glonów Swiftlet
- Aerodramus germani (Oustalet, 1876) - jerzyk jadalny
- Aerodramus hirundinaceus (Stresemann, 1914) - Swallowtail
- Aerodramus infuscatus (Salvadori, 1880) - jerzyk molucki
- Aerodramus incietus (Kittlitz, 1858) - Karolinska salangan
- Aerodramus leucophaeus (Gmelin, 1789) - salangan tahitański
- Aerodramus maximus (Hume, 1878) - jerzyk czarnopiersiowy
- Aerodramus mearnsi (Oberholser, 1912) - filipiński salangan
- Aerodramus nuditarsus (Salomonsen, 1962) - Barefoot swiftlet
- Aerodramus ocistus (Oberholser, 1906) - Markizy salangan
- Aerodramus orientalis (Mayr, 1935) - Salangana Meira
- Aerodramus papuensis (Rand, 1941) - papuaski salangan
- Aerodramus pelewensis (Mayr, 1935) - Palaus salangan
- Aerodramus salangana (Streubel, 1848) - jerzyk szary
- Aerodramus sawtelli (Holyoak, 1974)
- Aerodramus sororum (Stresemann, 1931)
- Aerodramus spodiopygius (Peale, 1849) - jerzyk białoogoniasty
- Aerodramus terraereginae (Ramsay, 1875) - australijski jerzyk
- Aerodramus unicolor (Jerdon, 1840) - jerzyk indyjski
- Aerodramus vanikorensis (Quoy & Gaimard, 1832) - jerzyk szary
- Aerodramus vulcanorum (Stresemann, 1926)
- Aerodramus whiteheadi (Ogilvie-Grant, 1895) - filipiński salangan
Czasami wszystkie gatunki tego rodzaju są uważane za część rodzaju. Collocalia.
Argentyńska mrówka
Mrówki argentyńskie pierwotnie żyły tylko w Ameryce Południowej, ale obecnie ich kolonie istnieją w południowej Europie, Stanach Zjednoczonych, a także w Azji. W Europie największa kolonia mrówek argentyńskich rozciąga się na 6 tys. Km, rozciągając się wzdłuż całego śródziemnomorskiego wybrzeża Hiszpanii, Francji, Monako i Włoch. Kolonia mrówek w USA (Kalifornia) wzrosła już do 900 km. Trzecia kolonia mrówek argentyńskich znajduje się na zachodnim wybrzeżu Japonii. Stwierdzono, że wszystkie trzy kolonie mrówek argentyńskich są wobec siebie tolerancyjne, tj. tworzą ogromną superkolonię na skalę planetarną.
Gigant Achatina
Ojczyzną gigantycznej Achatiny jest przybrzeżna część Afryki Wschodniej. Podczas drugiej wojny światowej mięczak ten rozprzestrzenił się po Oceanii, Karaibach i Ameryce. Rozwój pasma Achatina został zatrzymany z powodu nałożonej kwarantanny. Zapobiegnięto rozpoczynającej się inwazji ślimaków w Stanach Zjednoczonych. Gigantyczna achatina jest niebezpiecznym gatunkiem, ponieważ achatina to hermafrodyty, to znaczy każda osoba ma męskie i żeńskie genitalia. Przy niskiej gęstości zaludnienia możliwe jest samozapłodnienie. Ślimak opanował wszystkie rodzaje biotopów: niziny przybrzeżne, doliny rzeczne, lasy, zarośla, a także pola i grunty orne. Gigant Achatina jest uznawany za niezwykle niebezpiecznego szkodnika rolniczego.
Amerykański rak sygnałowy
Pierwotnie amerykański rak sygnałowy żył w Ameryce Północnej. W XX wieku rozprzestrzenił się w Europie, ponieważ jest nie tylko odporny na dżumę raka, ale sam jest jej dystrybutorem. Endemiki nie są w stanie konkurować z amerykańskimi rakami sygnałowymi. Obecnie występuje w Europie (w 25 krajach), a także w Rosji.
Szlachetny jeleń
Jeleń znajduje się na liście najniebezpieczniejszych gatunków inwazyjnych według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody. Jeleń najgroźniejszy jest w Ameryce Południowej, gdzie rzadki jelenie z południowego regionu Andeer konkurują z nim o pożywienie. W Argentynie jelenie rozprzestrzeniły się w wielu parkach narodowych. W niektórych regionach jeleń nie pozwala na odtworzenie populacji lokalnych gatunków roślin, które są przez niego szczególnie aktywnie konsumowane na pożywienie, wpływając tym samym na różnorodność roślin.
Venous Rapana
Rapana to drapieżnik, który początkowo można było znaleźć tylko w Zatoce Piotra Wielkiego i u wybrzeży Japonii, ale w 1947 roku rapa została przypadkowo wprowadzona do Morza Czarnego. Ze względu na brak naturalnych wrogów w morzu populacja mięczaków natychmiast wzrosła i spowodowała ogromne szkody dla fauny Morza Czarnego. W przyszłości, z powodu intensywnego ruchu morskiego, obszar rapany powiększył się: obecnie zamieszkuje całe Morze Śródziemne, a także Morze Północne. Istnieją dowody na to, że rapana dotarła już do wód Ameryki Południowej.
Mączlik tytoniowy
Za ojczyznę mączlika tytoniowego uważa się Indie. Mączliki są niebezpieczne, ponieważ ich larwy wysysają soki roślinne i przenoszą fitopatogenne wirusy. Szczególnie niebezpieczny owad dla melonów, warzyw i upraw przemysłowych. Dotyczy to również plantacji jagód, cytrusów i drzew leśnych. Mączliki osiedliły się na wszystkich kontynentach (z wyjątkiem Antarktydy).
Żółta szalona mrówka
Szalone żółte mrówki pierwotnie żyły tylko w Afryce Zachodniej. Obecnie kolonie tych mrówek znajdują się na Karaibach, Oceanie Indyjskim i Oceanii. Zniszczono unikalny ekosystem na Wyspie Bożego Narodzenia. Żółte szalone mrówki są zdolne do tworzenia superkolonii (czyli nie konkurują ze sobą). Używają transportu ludzi do zdobywania nowych terytoriów. Zniszcz inne owady, pajęczaki, mięczaki. Ich dieta obejmuje również zboża i nasiona.
Chiński krab włosowy
Początkowo mieszkał w systemie rzecznym Morza Żółtego. W 1912 r. Został przypadkowo przywieziony z wodami balastowymi z Chin do Niemiec. W XX wieku chiński krab obrzydliwy „zainfekował” także arterie rzeczne Skandynawii, Ameryki Północnej, Francji, Holandii, Belgii, Rosji i Ukrainy.
Jest nosicielem groźnej choroby - dżumy raków, a także pasożytów (przywry).
Karp
Karp został sprowadzony do Australii w 1859 roku, gdzie rozprzestrzenił się zbyt szybko. Obecnie stanowi ponad 80% całej biomasy ryb w układzie hydraulicznym Murray. Szybko dostosowuje się do nowych warunków.
Tajwan podziemny termit
Niezwykle niebezpieczny szkodnik na Hawajach. Uważany jest za głównego niszczyciela tam na planecie. Powoduje poważne szkody w Chinach (gdzie pierwotnie mieszkał), Ameryce Północnej.
Mnemiopsis leidyi
Drapieżnik, który zniszczył ponad połowę zooplanktonu w Morzu Czarnym w latach 80. W 1999 roku zniszczył ponad 75% zooplanktonu w Morzu Kaspijskim. Rozprzestrzenił się w Morzu Północnym, a także w Morzu Bałtyckim. Dostał się do systemów rzecznych Niemiec, Norwegii i Polski. Pierwotnie występował w wodach zachodniego Atlantyku.
Osa pospolita
Osy nie zostały wcześniej wprowadzone do Australii i Nowej Zelandii. Zostali sprowadzeni do Nowej Zelandii w latach 80. Tutaj gatunek ten jest bardzo agresywny w stosunku do lokalnych owadów i zaczął konkurować nawet z ptakami o zasoby pożywienia.
Ziarno kozheed
Ojczyzną kozheed są Indie. Od XIX wieku powoli rozprzestrzenia się w krajach Europy, Afryki, Azji Środkowej, Ameryki Południowej. Wylądowałem w Nowej Zelandii. Niezwykle niebezpieczny szkodnik rolniczy.
Żaba clary sum
Sumik występuje na Sri Lance, w Indiach, Malezji. Rozprzestrzenił się w Ameryce Północnej. Przeżywa w wodach, w których jest mało tlenu ze względu na właściwości organizmu (posiada dodatkowy narząd oddechowy w postaci poduszki powietrznej).
Omułek zebry rzecznej
Początkowo rzeka Dreissena występowała w systemach rzecznych i jeziornych Europy Wschodniej. Pod koniec XX wieku larwy weszły do systemu Wielkich Jezior z wodą balastową. Po tym, jak rozprzestrzenili się po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Wspomaga wybuchowy wzrost glonów dennych.
