Muchołówki, Pitohui (łac. Pitohui) to rodzaj ptaków wróblowych z rodziny australijskich whistlers. Ptak ma gruczoły, które wytwarzają bardzo silną truciznę. Istnieje kilka rodzajów pitohui:
- Muchołówka lotna kosa Pitohui kirhocephalus (Lekcja i Garnot, 1827)
- Muchołówkowate, dwukolorowe pytochu Pitohui dichrous (Bonaparte, 1850)
- Muchołówka pstrokata, Pitokhu pstrokaty Pitohui incertus (van Oort, 1909)
- Ruda muchołówka, ruda Pitohui Pitohui ferrugineus (Bonaparte, 1850)
- Grzybica muchołówka, czubaty Pytoxus Pitohui cristatus (Salvadori, 1875)
- Muchołówka kos, pytochu czarne Pitohui nigrescens (Schlegel, 1871)
Bicolor pitohui (łac. Pitohui dichrous)
Muchołówka dwukolorowa lub bicolor pitohu (łac. Pitohui dichrous ) ma gruczoły wytwarzające bardzo silną truciznę. Jasno pomarańczowo-czarne upierzenie pytocha sygnalizuje toksyczność tego ptaka.
Żyją tylko w lasach Nowej Gwinei. Nie większy niż sójka. Trucizna znajduje się w skórze, piórach i prawie wszystkich narządach wewnętrznych. Trucizna ptaków z Nowej Gwinei jest podobna do batrachotoksyny - tej samej, która dosłownie przenika do ciała żab kolumbijskich. Ta trucizna jest 100 razy silniejsza niż strychnina.
Oczywiście u muchołówki stężenie trucizny w organizmie jest znacznie niższe niż w organizmie żab. Ptak o wadze 60-65 g zawiera 15-20 mg toksyn w skórze i 2-3 mg w piórach.
Dla człowieka spożycie tej trucizny grozi tylko zatruciem lub poważnymi oparzeniami, ale króliki, psy, myszy, ropuchy i żaby umierają w ciągu kilku minut. Jeden ptak może zabić około 800 myszy.
Naukowcy wciąż próbują rozwiązać pytanie: dlaczego pito potrzebuje tak silnej trucizny? W końcu ten mały ptaszek nie jest drapieżnikiem, więc nie potrzebuje trucizny do polowania. Tak, a ten ptak nie ma tylu wrogów. Możliwym źródłem tej trucizny jest mały błąd. Choresine pulchrazjedzony przez pito: w ciele tego owada stwierdzono wysokie stężenie batrachotoksyny. Inną tajemnicą związaną z tym muchołówki jest to, w jaki sposób pyton unika samozatrucia?
