Studiuj historię
Ibis czerwony (łac. Eudocimus ruber) to ptak z rodziny ibis.
Rozpiętość
Czerwony ibis jest powszechny w północnej Ameryce Południowej, od zachodniej Wenezueli przez Gujanę po ujście Amazonki w Brazylii, a także na wyspie Trynidad. Występuje w mniej lub bardziej dużych koloniach.
IUCN szacuje całą populację ibis na 100 000-150 000 i klasyfikuje gatunek jako niezagrożony.
Wygląd
Ibis czerwony - Eudocimus ruber - to duży i średni ptak. Jego dziób jest długi, zakrzywiony ku dołowi. U niektórych ibisów część głowy i szyi jest odsłonięta, skóra jest jaskrawo zabarwiona. Nogi są długie, palce u stóp połączone są krótką membraną. Osiąga długość 70 cm i waży do 500 g. Samiec i samica wyglądają jednakowo.
Rreprodukcja
Gnieździ się wiosną na wyspach namorzynowych oraz w krzakach i drzewach. Lęg składa się z 1-3 jaj, okres inkubacji wynosi 21-23 dni. Pisklęta mają brązowe upierzenie, a kolor czerwony pojawia się dopiero w drugim roku życia, po 3 latach osiągają dojrzałość płciową. Ptak ma 20 lat życia.
Styl życia
Ibis czerwony żyje w dużych grupach, często liczących kilkaset kongenerów. Ptak ten gniazduje wiosną na wyspach namorzynowych, krzewach i drzewach. Lęgi składają się z 1-3 jaj, okres inkubacji wynosi 21-23 dni. Pisklęta mają brązowe upierzenie, a kolor czerwony pojawia się dopiero w drugim roku życia, po 3 latach osiągają dojrzałość płciową. Ptak żyje 20 lat.
jedzenie
Czerwony ibis żywi się głównie krabami, mięczakami i innymi bezkręgowcami, wydobywając je z mułu długim, cienkim dziobem. Do diety dodaje się małe ryby, żaby i owady. Rasy w koloniach. Gniazda zbudowane są z gałązek i patyków.
Numer
Czerwony ibis w dużych ilościach nie tak dawno zasiedlał bagienne zarośla Ameryki Południowej od Wenezueli po Brazylię. Czasami leciał na północ, pojawiając się (bardzo rzadko) na Kubie, czasem stada tego gatunku notowano w USA.
Jednak w wielu miejscach ten ptak jest intensywnie ścigany zarówno ze względu na jasne upierzenie, jak i mięso. Do niedawna liczba czerwonych ibisów stale spada, a tysiące stad znanych przed pięćdziesięciu laty należą już do przeszłości. Dziś ptak ten znajduje się na Międzynarodowych Czerwonych Listach i jest chroniony Konwencją o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem.
