Laughing Kookaburra Dacelo Novaeguineae Sound Full

Send

Kookaburra, czyli śmiejący się zimorodek (Dacelo), to rodzaj ptaków z rodziny zimorodków, występujących na sawannach i lasach Australii i Nowej Gwinei. W sumie są 4 typy.

Kookaburras słyną z krzyków, bardzo podobnych do ludzkiego śmiechu (stąd ich nazwa). Krzyk zaczyna się od niskiego, „czkającego” chichotu, który przechodzi w piskliwe „ha ha ha”. Są to ptaki terytorialne żyjące w niewielkich grupach, a ich nawoływania służą temu samemu celowi, co wiele innych ptaków - wyznaczają granice zajmowanego obszaru. Kookaburry są szczególnie hałaśliwe wieczorami i o świcie, a także przed sezonem lęgowym. Gniazdują w dziuplach drzew. Żywią się owadami i małymi kręgowcami - jaszczurkami, wężami (w tym jadowitymi) oraz gryzoniami, na które cierpliwie wypatrują siedząc na gałęzi.

Australijskie radio zaczyna swoje transmisje ze śmiechem kookaburry. Kookaburra o imieniu Olly była jedną z maskotek Letnich Igrzysk Olimpijskich 2000 w Sydney.
Kookaburra z Nowej Gwinei (Dacelo novaeguineae lub Dacelo gigas) to średniej wielkości ptak o gęstej budowie. Jego długość to 45-47 cm, rozpiętość skrzydeł 65 cm, a waga ok. 0,5 kg. Głowa jest duża, z długim dziobem. Upierzenie (w przeciwieństwie do innych kookaburras) jest zdominowane przez odcienie złamanej bieli, szarości i brązu. Wygląd i głosy samców, samic i piskląt starszych niż 3 miesiące są prawie takie same.

Ta kukabura pierwotnie zamieszkiwała wschodnią Australię, skąd została wprowadzona przez ludzi na południowy zachód od kontynentu, na Tasmanię, wyspy Flinders i Kangaroo oraz Nową Zelandię. Zamieszkuje obszary zalesione, zwykle o klimacie chłodnym i wilgotnym.

To ptak terytorialny, który nie wykonuje lotów sezonowych. Zwykle kukabury trzymane są w grupach po 3-5 ptaków: małżeństwo i pomocnicy-pestuny - zwykle są to młode samce, które pomagają chronić miejsce lęgowe. Kookaburry są spokojne, ale między młodymi ptakami odbywają się symboliczne pojedynki w celu ustalenia hierarchii.

Kookaburra woli jeść gady i owady, a także słodkowodne skorupiaki. Łowi również małe gryzonie i młode ptaki. Zabijają ofiary (zwłaszcza jadowite węże), zrzucając je z wysokości na ziemię. Kookaburra to pożyteczny ptak, który pomaga kontrolować liczbę szkodliwych owadów i węży.

Kookaburra gniazduje w zagłębieniach drzew eukaliptusowych. Okres lęgowy przypada na okres od sierpnia do września. Samica składa 2-4 perłowobiałe jaja, zwykle w odstępie 1 dnia. Inkubacja trwa 24-26 dni. Wyklute pisklęta są nagie i ślepe, ale prawie wielkości dorosłego ptaka. Dojrzałość płciowa następuje w ciągu roku. Młode ptaki urodzone w zeszłym roku często towarzyszą rodzicom jako pomocnicy.

Śmiech Kookaburra (Dacelo novaeguineae). Ptak ten jest znany nie tylko każdemu Europejczykowi, który odwiedził Australię, ale w dzisiejszych czasach był tak często sprowadzany do Europy, że teraz można go znaleźć w każdym ogrodzie zoologicznym. Długość ptaka wynosi 45-47 cm, rozpiętość skrzydeł 65, długość skrzydła 21, a ogon 16 cm. Śmiejąca się kukabura została zauważona przez pierwszych podróżników i badaczy, którzy odwiedzili Australię, ale stała się znana tylko dzięki nowym badaniom, a mianowicie obserwacjom Goulda. „Ten ptak, Gould, jest obowiązkowy dla każdego mieszkańca Nowej Południowej Walii i każdego podróżnika, ponieważ nie tylko jego rozmiar jest uderzający, ale także jego niezwykły głos przyciąga uwagę. Poza tym wcale nie boi się ludzi, wręcz przeciwnie, jeśli jakiś przedmiot wzbudza jej ciekawość, podchodzi, aby go zbadać. Dlatego często pojawia się na suchej gałązce najbliższego drzewa, pod którym znajdują się podróżnicy, iz wielką uwagą obserwuje, jak rozpalają ognisko lub jak przygotowują obiad. Jednak jej obecność rzadko jest zauważana, zanim wydaje gardłowy śmiech, co powoduje, że publiczność krzyczy: „Ach, spójrz, oto nasz stary przyjaciel, śmiejący się Hans”. Dźwięki, które produkuje są tak wspaniałe, że każdy przyrodnik, który pisał o Australii, wspomina o nich. Kelly mówi, że słyszysz jej głośne krzyki i śmiech ze znacznej odległości i dlatego prawdopodobnie otrzymała swój przydomek. Krzyk tego ptaka, zapewnia kapitan Stewart, brzmi jak chór dzikich duchów i przeraża podróżnika, który czuje się w niebezpieczeństwie, podczas gdy sprawca strachu już się z niego śmieje i śmieje się sarkastycznie. Ten dziwnie brzmiący śmiech, mówi Bennett, zaczyna się cicho i nasila się do wysokich i głośnych tonów i jest często słyszalny we wszystkich częściach wioski. Słyszy się o zmierzchu i wieczorem, gdy słońce zachodzi na zachód, jak życzenia dobrej nocy każdemu, kto chce to usłyszeć. "

Śmiejąca się kukabura nie występuje na Tasmanii ani w zachodniej Australii i wydaje się, że należy wyłącznie do południowo-wschodniej części tego kontynentu. W najmniejszym stopniu nie jest przywiązana do konkretnego miejsca, ale odwiedza zarówno gęste krzewy wzdłuż wybrzeża, jak i rzadkie lasy wysokości. Zwykłe jednak nie można go nazwać nigdzie indziej. Jest wszędzie, ale zawsze tylko jedna po drugiej. Jej jedzenie jest mieszane i zawsze oparte na zwierzętach. Preferuje gady i owady, a także kraby. Szybko podbiega do jaszczurek i nie jest niczym niezwykłym widzieć ją lecącą na swoje miejsce z wężem w dziobie. Ten ptak porywa również małe ssaki.

Australijskie radio zaczyna swoje transmisje ze śmiechem kookaburry. Kookaburra o imieniu Olly była jedną z maskotek Letnich Igrzysk Olimpijskich 2000 w Sydney.