Russian Ornithological Journal 2016, tom 25, wydanie ekspresowe 1358: 4203-4208
Japoński zielony gołąb Treron sieboldii na południowych Wyspach Kurylskich
Yuri Nikolaevich Sundukov, Larisa Anatolyevna Sundukova. Państwowy Rezerwat Przyrody „Kuryl”, ul. Zarechnaya, 5, Yuzhno-Kurilsk, Sakhalin Region, 694500, Rosja. E-mail: [email protected], [email protected]
Otrzymano 25 października 2016 r
Japoński zielony gołąb Treron sieboldii (Temminck, 1836) jest jedynym przedstawicielem rodzaju Treron Vieilott, 1816 w faunie Rosji. Główna część jego zasięgu obejmuje Azję Południowo-Wschodnią i obejmuje wyspy japońskie, wyspę Tajwan, południowe i środkowe regiony Chin, wyspę Hainan i Wietnam Północny (Nechaev 1993, Osaka i in. 2011, Higuchi 2014). Ptak ten został odnotowany na południu Półwyspu Koreańskiego i wyspy Ulleungdo (Kim i in. 2012, Yu i in. 2013). Według danych literaturowych w Rosji zielony gołąb jest stale spotykany na wyspie Kunashir, na południu Sachalinu, wyspy Moneron i na terytorium Primorskim (Nechaev 1993, Shokhrin et al.2012, Boyko, Shcherbak 2013, Kurdyukov 2014, Lastukhin 2015 , Zdorikov 2016). Okresowo obserwowany na wyspie Shikotan i małych wyspach Małego Grzbietu Kurylskiego (Antipin 2016). Ponadto okazjonalne obserwacje zielonego gołębia są znane na wyspie Raikoke na środkowych Kuryli (Kirillova, Gavrishev 2012) i na skrajnym południu Półwyspu Kamczatka (Artyukhin et al. 2000, Nechaev, Gamova 2009).
Jako rzadki gatunek o lokalnym rozmieszczeniu i małej liczebności zielony gołąb znajduje się w Załączniku 2 Czerwonej Księgi Federacji Rosyjskiej (2001), a także w Czerwonych Księgach Obwodu Sachalińskiego (2016) i Kraju Nadmorskiego. (2005).
Prowadząc badania zoologiczne na południowych Wyspach Kurylskich w letnich sezonach polowych 2013-2016 wielokrotnie obserwowaliśmy zielone gołębie. Ponieważ ten gołąb jest gatunkiem rzadkim i chronionym, uważamy za przydatne opublikowanie naszych obserwacji na temat tego gatunku.
W sumie od połowy maja do połowy października 2013-2016 odnotowaliśmy 72 obserwacje gołębi zielonych (77 ptaków). Ponadto w indeksie kart Rezerwatu Kurylskiego znajduje się 38 kart obserwacji tego ptaka w latach 2011-2015.
Analiza tych danych pokazuje, że w ciepłym sezonie w Kunashir zielony gołąb jest dość pospolitym i rozpowszechnionym ptakiem. Z naszych obserwacji wynika, że tak
lokalnie zasiedla lasy iglasto-szerokolistne i szerokolistne na wybrzeżu Ochocka, sporadycznie występujące na wybrzeżu Pacyfiku wyspy, gdzie przeważają ciemne lasy iglaste. Brak obserwacji zielonego gołębia w środkowej części Kunashir wynika z braku badań terenowych w tej części wyspy w ostatnich latach.
Figa. 1. Miejsca spotkań japońskich zielonych gołębi Tréron sieboldii w Kunashir i Shikotan. Wielkimi kółkami autorzy zaznaczają miejsca spotkań tych gołębi, kółeczka - dane z kartoteki rezerwatu Kurylskiego.
Na podstawie danych z 106 spotkań japońskich zielonych gołębi w Kunashir można wyciągnąć następujące wnioski
Zielone gołębie lecą z zimowisk do Kunashir w drugiej lub trzeciej dekadzie kwietnia (najwcześniejsze obserwacje: 14 kwietnia 2011 r. U ujścia rzeki Chlebnikow (AE Loguntsev) i 30 kwietnia 2012 r. We wsi Tretyako-vo (VI Teplov) Wszystkie obserwacje w okresie od kwietnia do początku maja (4 obserwacje) dotyczą ptaków wędrownych.
Zielone gołębie przylatują na zimowiska w pierwszej połowie października (ostatnie obserwacje: 8 października 2013 r. W dolinie potoku Zmeinyi (MA Antipin) i 30 września 2013 r. W Cape Ivanovsky (Yu.N. Sun-dukov). Wszystkie obserwacje po 15 września (5 obserwacji) dotyczą ptaków latających lub karmiących.
Zielone gołębie zaczynają śpiewać w trzeciej dekadzie maja (najwcześniejsze obserwacje śpiewających samców: 21 maja 2016 r., Strumień Zmeinyi (Yu.N. Sundukov), 21 maja 2016 r., Cape Column (Yu.N. Sundukov) i maj 30, 2015, Jezioro Peschanoe (A.N. Tichonow).
Ostatnie utwory samców zostały nagrane na początku września: 9 września 2014 r., Serpentine stream (Yu.N. Sundukov) oraz 9 września 2015 r., Valentina stream (E.V. Linnik).
Być może najbardziej intrygującym pytaniem dotyczącym zielonego zagłębienia w Kunashir jest pytanie - czy te ptaki gniazdują na wyspie? Niestety nie prowadziliśmy specjalnych badań i poszukiwań gniazd, ale poniżej kilka obserwacji, które pośrednio wskazują na gniazdowanie zielonego gołębia na wyspie.
1) Z naszych obserwacji ptaków wynika, że na przełomie maja i czerwca na siedliskach lęgowych rozmieszczane są samce, przylegają do nich przez cały sezon i aktywnie śpiewają na okupowanym terenie. Oto kilka przykładów zachowania lęgowego męskich zielonych gołębi na wyspie Kunashir.
Kaldera wulkanu Golovnin, źródła rzeki Ozernaya - śpiew samca obserwowano w tym samym miejscu przez prawie miesiąc, od 30 czerwca do 26 lipca 2016 r. Ponadto w tym samym miejscu zaobserwowano śpiew samca 9 czerwca 2013 r. i 15 lipca 2015 r. oraz 3–13 września 2015 r. ptak migrujący był widziany kilkakrotnie.
Figa. 2. Dorosły samiec gołębia zielonego Tréron sieboldii, źródło rzeki Ozernaya, Kunashir, 3 września 2015 r. Zdjęcie: Yu.N. Sundukov.
Strumień na południe od ujścia Seweryanki - śpiew samca obserwowano praktycznie na tym samym drzewie od 14 do 23 czerwca 2014 roku.
W dolnym biegu rzeki Severyanka - samiec śpiewający na tym samym zboczu od 6 do 21 czerwca 2014 r. Ponadto w tym samym miejscu 3 sierpnia 2011 r. (VE Karpov), 3 i 14 sierpnia obserwowano śpiewającego samca, 2012 (IG Bobyr), 3, 4 i 12 sierpnia 2015 (E.V. Linnik).
Dolina rzeki Andreevki znajduje się około 2 km nad ujściem - śpiew mężczyzn obserwowano w tym samym miejscu w dniach 12-28 sierpnia 2014 i 25-28 czerwca 2015.
Przylądek Dokuchaev - od 30 lipca do 6 sierpnia 2013 roku obserwowaliśmy ptaka (być może parę) wlatującego w koronę tego samego dużego (20-22 m wysokości) suchego wiązu, gęsto oplecionego lianami kornikowymi, czasami kilka razy dziennie .
Dolina potoku 1-y Ryborazvod - 25 czerwca 2015 naszą uwagę zwrócił nieznajomy pomruk ptaka, po którym nastąpiło „całowanie” pary zielonych gołębi na gałęzi wysoko w koronie wiązu.
2) Według japońskich autorów (Komatan 2003), japońskie zielone gołębie często śpiewają w okresie lęgowym jako „Oh-, aoh-, Ah-oah-, Oh-aoah-” z naciskiem na część „a”. Tak śpiewają zielone gołębie w Kunashir od końca maja do początku września.
3) Według Boyko i Shcherbak (2013), 6 sierpnia 1971 r. Napotkali dwa zielone gołębie w pobliżu wioski Alekhino na Kunashir. Zastrzelono jednego ptaka. Okazało się, że był to mężczyzna z powiększonymi jądrami. Stan gonad wskazuje, że ptak został złapany w okresie lęgowym lub krótko po nim, a obszar lęgowy znajduje się gdzieś w pobliżu miejsca obserwacji (Bojko, Szczerbak 2013).
4) I wreszcie, zielony gołąb jest bardzo ostrożnym i skrytym ptakiem, który woli przebywać w koronach drzew. Nawet w Japonii, gdzie zielony gołąb jest liczniejszy i lepiej zbadany, znanych jest tylko kilka gniazd „ze względu na trudność ich znalezienia” (Osaka i in. 2011).
Istnieją również dowody przeciwko gniazdowaniu tego gatunku na Kunashir.
1) Według japońskich autorów, gołębie zielone w okresie lęgowym aktywnie spożywają wodę morską lub wodę ze źródeł mineralnych i gorących, podczas gdy zachowanie to jest nieznane w okresie nielęgowym (Osaka i in. 2011). Do chwili obecnej w Kunashir nie ma żadnych obserwacji zielonych gołębi pijących wodę morską. Jednak takie zachowanie odnotowano na Sachalinie (Zdorikov 2016).
2) Brak danych dotyczących obserwacji młodych ptaków lub dorosłych z lęgami. Spośród 106 spotkań zielonych gołębi na Kunashir w latach 2011-2016 tylko jedno wskazuje na spotkanie trzech ptaków, latających jeden po drugim w koronach drzew (trakt Znamenka, 24 lipca 2015 r., Mł. LA Sundukov). We wszystkich innych przypadkach obserwowano pojedyncze ptaki lub pary.
Figa. 3. Dorosły samiec japońskiego gołębia zielonego Tréron skhoMi, trakt Znamenka, Kunashir, 24 lipca 2015. Fot. L.А. Sundukova.
Figa. 4. Samiec i samica japońskiego gołębia zielonego Tréron sieboldi¿, osada Tretyakovo, Kunashir, 22 sierpnia 2013. Fot. L.А. Sundukova.
Pozostaje dodać, że 28 września 2013 r. Na Przylądku Iwanowskim spotkaliśmy dwa ptaki żerujące na dojrzałych jagodach botrocarium kontrowersyjnego kontrowersji Bothrocaryum, a 30 września tego samego roku być może znaleziono te same ptaki żerujące na mieszana mieszanka Sorbus commixta na jarzębinie.
Do niedawna japoński zielony gołąb nie był notowany na wyspie Shikotan. 16 sierpnia 2016 roku zaznaczyliśmy śpiewającego mężczyznę
zbocze wzgórza w środkowym biegu rzeki Gorobets. Dodatkowo w kartotece rezerwatu Kurylskiego znajduje się informacja AA Jakowlew o 3 obserwacjach tych ptaków na Shikotanie w 2013 roku 1) Dwa śpiewające ptaki zostały przez niego odnotowane 5 czerwca w lesie na trasie Krabozavodskoe - Malokurilskoe, 2 ) Jeden śpiewający samiec 25 czerwca w dolnym biegu rzeki Anama, 3) Dwa śpiewające ptaki 26 czerwca na prawym i lewym brzegu rzeki Anama.
Antipin M.A. 2016. Japoński zielony gołąb // Czerwona księga regionu Sachalin:
Zwierząt. M.: 121-122. Artyukhin Yu.B., Gerasimov Yu.N., Lobkov E.G. 2000. Ptaki klasowe - Ptaki // Katalog kręgowców Kamczatki i przyległych obszarów morskich. Pietropawłowsk-Kamczacki: 73–99.
Bojko V.I., Shcherbak N.N. 2013. Nowe znalezisko zielonego gołębia Sphenurus sieboldii na
terytorium ZSRR // Rus. ornithol. zhurn. 22 (861): 801-802. A.I. Zdorikov 2016. Nowe informacje o niektórych rzadkich ptakach regionu Sachalina //
Rus. ornithol. zhurn. 25 (1354): 4038-4042. Kirillova A.D., Gavrishev P.V. 2012. Spotkanie japońskiego zielonego gołębia Treron (Sphenurus) sieboldii na wyspie Raikoke, Środkowe Kuryle // Rus. ornithol. zhurn. 21 (823): 3069-3071.
Czerwona księga Kraju Nadmorskiego: Zwierzęta. Rzadkie i zagrożone gatunki zwierząt. 2005. Władywostok: 1-408. Czerwona księga Federacji Rosyjskiej. Zwierząt. 2001. M .: 1-860. Czerwona księga regionu Sachalin: Zwierzęta. 2016. M .: 1-252.
Kurdyukov A.B. 2014. Pierwsze letnie obserwacje japońskiego zielonego gołębia Treron sieboldii w
Rezerwat Ussuriyskiy // Rus. ornithol. zhurn. 23 (1072): 3678-3680. A.A. Lastukhin 2015. Niezwykle wczesną wiosną rejestracje japońskiego zielonego gołębia Trerona sieboldii i syberyjskiego tłuczka Tribura tacsanowskia w południowych Primorye // Rus. ornithol. zhurn. 24 (1210): 3981-3984. Nechaev V.A. 1993. Gołąb zielony - Treron sieboldii (Temminck, 1835) // Ptaki Rosji i sąsiednich regionów: Pochiform, Pigeon-like, Cuckoo-like, Owl-different. M.: 113-118.
Nechaev V.A., Gamova T.V. 2009. Ptaki rosyjskiego Dalekiego Wschodu (z adnotacją
katalog). Władywostok: 1-564. Higuchi H. 2014. Historia naturalna ptaków japońskich. Tokio: Heibonsha. http: //www.heibon-
sha.co.jp/files/JapaneseBirds_E_ v4_0825.pdf. 23 października 2014 r. Kim W.B., Kim Y.H., Oh J.G. 2012. Rozmieszczenie ptaków w Jeju Seonheul Gotjawal
Region, a Survey Site of Long-term Ecological Study // J. Korean Nature 5, 2: 115–119. Komatan 2003. Zachowanie hodowlane japońskiego zielonego gołębia Treron sieboldii w Doudai-
ra w górach Tanzawa, Prefektura Kanagawa, Japonia // Binos 10: 1-17 (japoński). Osaka H., Kaneko N., Saito T., Tabata Y. 2011. Japanese Green Pigeon // Bird Research News 8, 9: 4-5.
Gatunek: Treron sieboldii (Temminck, 1835) = japoński gołąb zielony
Rodzaj Treron jest reprezentowany przez 13 gatunków. Upierzenie ptaka jest koloru zielonego z oliwkowym lub żółtawym odcieniem. Kolor upierzenia jest mniej jasny niż u innych mięsożernych gołębi. W klatce pigmenty w upierzeniu ulegają zniszczeniu, a jego kolor staje się szary z białymi plamami i żółtawym odcieniem.
Zielone gołębie są powszechne w Azji Południowej i Afryce. Omi są prawie niewidoczne wśród liści drzew tropikalnych i subtropikalnych, chociaż większość gatunków utrzymuje się w stadach. Zielony kolor upierzenia związany jest ze strukturą pióra. Ich bruzdy mają liczne guzki, które zawierają soczewkowate ziarna zielonego pigmentu. Równomiernie rozpraszają odbitą zieloną barwę we wszystkich kierunkach, maskując ptaki wśród drzew.
Charakterystyczną cechą tej grupy gołębi jest wycięcie na trzecim lotniku od krawędzi, którego kształt zależy od typu gołębia. Ptaki są przysadziste, z krótkim ogonem i pierzastymi nogami.
Zielone gołębie żywią się owocami drzewa figowego i soczystymi owocami, połykając je w całości. Kiedy pokarm przechodzi przez przewód pokarmowy, owoce są całkowicie trawione, ponieważ twarda skorupa nasion jest miażdżona w mięśniowym żołądku, a jej resztki są wyrzucane wraz z odchodami. Owoce zielonych gołębi są zrywane przez dziób drzewa, jak papugi, wiszące do góry nogami. Naturalnie ptaki te trzymają się tam, gdzie jest pożywienie, zamieszkując lasy zarówno na równinach, jak iw górach. Zręcznie biegają po gałęziach drzew w poszukiwaniu pożywienia, schodzą na ziemię tylko po to, by napić się wody. Zielone gołębie latają bardzo szybko, zręcznie manewrując między drzewami. Głos tych ptaków bardzo różni się od głosu innych gołębi, wydawane przez nie dźwięki są podobne do skrzeczenia szczeniaka, rechotania żaby, do dźwięków fletu itp. Podczas lotu wydają charakterystyczne dźwięki gwizdania, np. które czasami nazywane są gołębiami.
W niewoli gołębie zielone szybko przystosowują się do nowych warunków życia i przy odpowiednim karmieniu, które powinno składać się głównie z owoców i jagód z dodatkiem słodzonej kaszy jaglanej lub ryżowej, nie tracą pięknego zielonego upierzenia. Najlepiej trzymać je w dużej wolierze przy temperaturze powietrza 5-10 ° C, ponieważ w ciasnej klatce są nudne i nieaktywne. W przestronnym pomieszczeniu zielone gołębie biegają chętnie i dużo, wspinają się na gałęzie drzew, które w tym celu należy umieścić w wolierze w wannach.
Gołębie i zapobieganie ich chorobom. A.I. Rachmachow, B.F. Besarabow (Moskwa, Rosselkhozizdat, 1987)
Gatunek: Treron sieboldii (Temminck, 1835) = japoński gołąb zielony
STATUS. Rzadkie gatunki (III kategoria)
Siedlisko
Rzadki gatunek o ograniczonym obszarze występowania. Długość skrzydła 200-250 mm. Strefa leśna.
Rozpiętość. W Rosji znajduje się północna granica zasięgu zielonego gołębia. Prawdopodobnie gniazduje na około. Kunashir (Wyspy Kurylskie Południowe) i Południowy Sachalin. a także na wybrzeżu jeziora. Chanka - na początku lipca 1968 r. We wrześniu na wyspie obserwowano ptaki. Kunashir (Wyspy Kurylskie) oraz w pobliżu wsi Kijówka w rezerwacie przyrody Łazowski, w październiku - na nizinie Muravyov w pobliżu jeziora. Dobretskoye na południowym Sachalinie, aw listopadzie w dolinie rzeki znaleziono martwego ptaka. Kedrovaya, rezerwat Kedrovaya Pad '(1 - 6). Gołębie zielone zamieszkują lasy szerokolistne i mieszane z obfitością czereśni i czeremchy, lian winorośli i aktynidii, krzewów czarnego bzu oraz innych roślin, którymi żywią się.
Poza Rosją obszar lęgowy obejmuje wyspy japońskie od Hokkaido na północy po Ryukyu na południu, a także około. Tajwan i południowo-wschodnie wybrzeże Chin (7).
Numer. Całkowita liczba jest nieznana. Latem na wyspach Sachalin i Kunashir gołębie obserwowano częściej pojedynczo, rzadziej w stadach od 3 do 6 ptaków.
Czynniki ograniczające. Nie wyjaśniono.
Środki bezpieczeństwa. Polowanie jest zabronione.
Źródła informacji: 1. Nechaev, 1969, 2. Bojko, Shcherbak, 1974, 3. Nechaev, 1975a, 4. Polivanova, Glushchenko, 1977, 5. Ostapenko et al., 1975, 6. Dokuchaev, Laptev, 1974, 7 Stepanyan, 1975. Opracował V. A. Nechaev.
Zachowanie
Buru zielony gołąb występuje zwykle pojedynczo lub w małych grupach. Jego lot jest szybki i bezpośredni, z regularnymi uderzeniami i sporadycznymi ostrymi ruchami skrzydeł, które są powszechne u gołębi. Zjada nasiona i owoce wielu różnych roślin. Buduje na drzewie patykowate gniazdo i składa dwa białe jajka.
