Saksońskie kaczki lub kaczątka to duża rasa kaczek domowych pochodząca z Saksonii w Niemczech w latach trzydziestych XX wieku.
Kaczątka saksońskie Historia
Rasa została początkowo wyhodowana przez Alberta Franza z Chemnitz.
W celu stworzenia tej rasy skrzyżował gęsi błękitnopomorskie, rouen i pekin niemiecki. Próbował stworzyć rasę kaczek mięsnych, która dojrzeje za 10 tygodni i będzie miała jaśniejsze pióra pod spodem.
I wypuścił to nowe dzieło na Teraźniejszość Saksonii w 1934 roku. Jednak podczas całej II wojny światowej praktycznie cały jego autentyczny ekwipunek był w niewłaściwym miejscu. Dlatego po konflikcie Franz odnowił swój program hodowlany. Niemcy uznawały tę kaczkę za określoną rasę przez cały 1957 rok.
A kaczka saksońska jest znana w Niemczech jako Sachsen Enten, a we Francji nazywana Le Canard de Saxe.
Rasa była uważana za importowaną do Wielkiej Brytanii w latach 70.
Gęsi trafiły do Stanów Zjednoczonych w 1984 roku, kiedy importowały je z gospodarstwa Holderred Waterfowl Farm. Kaczka saksońska została uznana przez brytyjskie wymagania dotyczące ptactwa wodnego w 1980 roku.
Jesienią 2000 roku został przyjęty do Commonplace of Perfection w American Poultry Affiliation.
Różnorodność kaczek saksońskich po prostu nie jest zbyt duża w USA.
W Stanach Zjednoczonych żyje kilkaset gęsi saksońskich, a rasa ta znajduje się w kluczowym wykazie Livestock Conservancy w USA.
Gęsi saksońskie są hodowane przede wszystkim jako kury użytkowe, a także nadają się do wystawiania i podnoszenia jako zwierzęta domowe.
Rasa była praktycznie zagubiona podczas II wojny światowej.
Pan Franz został wzięty do niewoli i dopiero w 1952 roku zaczął szukać kilku autentycznych ras regionalnych, które zostały użyte do stworzenia Saksonii i odbudowy rasy przy użyciu tych samych zasad.
Do 1955 r. Obecni w Lipzen odnotowali 19 ptaków od czterech hodowców i to z tego poziomu rasa wystartowała i została ujednolicona w 1957 r.
Gęsi saksońskie były uważane za importowane do Wielkiej Brytanii w latach 70.
O
Używa wystawienniczo-użytkowe: mięso.
Jajka: 100 do 160 jajek.
Pochodzenie: Niemcy.
Waga: kaczor: 3,6 kg, kaczka: 3,2 kg.
Klasyfikacja: ciężki
Cechy kaczki saksońskiej i kaczątka
Saksońskie kaczki i kaczątka są rasami o podwójnej bramce i są klasyfikowane jako ciężkie kaczki. Ma wydłużoną i zwartą sylwetkę, szeroką na ramionach i wyróżniającą się klatkę piersiową, która jest łatwo zaokrąglona.
Szczyt gęsi saksońskiej jest znacznie owalny i łatwo się miesza.
Mają średnio grubą szyję, która jest ledwo wygięta do przodu.
Gdy kaczka saksońska jest rozluźniona, noszenie kaczki wynosi 10-20 dyplomów nad poziomem.
Kolory kaczorów różnią się od innych ras, jednak zazwyczaj przedstawiają próbki krzyżówki. Smoki mają znowu niebiesko-szary kolor, głowy i skrzydła.
Ich piersi są bogato kasztanowo-bordowe, szyja i pierścień są białe. A ich podwozie i boki są w kolorze kremowym.
Nogi i palce saksońskich smoków są koloru pomarańczowego lub czerwono-brązowego.
Ich faktura jest w kolorze żółtym lub pomarańczowym, zwykle z bladym niedoświadczonym cieniowaniem.
Z drugiej strony samice są koloru płowego z kremowo-białą obrączką, pręgami na twarzy i pod spodem.
Rachunek kaczątek saskich jest koloru pomarańczowego, zwykle z brązowym odcieniem.
Ich nogi i palce są koloru pomarańczowego do czerwono-pomarańczowego. Na zwykłej, dorosłej kaczce saksońskiej waży około 3-3,6 kg.
Zachowanie kaczątek saksońskich
Saksończycy zwykle nie są kwarcowi i są dość prostolinijni. Samice są dość hałaśliwe i nie trzeba wiele, aby je zacząć.
Kaczka saksońska została wyhodowana w Niemczech jako hybryda w latach trzydziestych XX wieku z wykorzystaniem niemieckich gęsi rasy Pekin, Rouen i błękitnopomorskich przez pana Alberta Franza.
Próbował stworzyć kaczkę biurkową, która dojrzeje za 10 tygodni i będzie miała pod spodem delikatne pióra (ważne, aby trzymać się z daleka od ciemnobrązowych piór wystających na ubranej tuszy), ale dodatkowo kaczkę odpowiednią do ekspozycji.
Rasa pojawiła się na terenie powiatu saksońskiego obecnego w 1934 roku, gdzie była szeroko rozpowszechniona, jednak nie była uznaną rasą, więc nie wzbudzała dodatkowej ciekawości.
Użyteczność
Kaczka saksońska to rasa o podwójnym celu, odpowiednia dla każdej produkcji mięsa i jaj. To oszałamiająca kura i skutecznie nadaje się do każdego oglądania i głaskania.
Fakty
Saksońskie kaczątka to wspaniałe ptaki bliźniacze.
Są stosunkowo łagodnymi ptakami, mają dość spokojny temperament i zwykle nie latają.
Rasa doskonale nadaje się do produkcji mięsa.
Dojrzewają dość szybko i produkują mięso o dodatkowym smaku i mniejszej ilości tłuszczu.
Po osiągnięciu dorosłości kaczątka saksońskie są dobrymi zbieraczami i zawsze potrafią wykorzenić owady, aby uzupełnić swój plan żywieniowy.
Mają dość chude ciemne mięso ze względu na nadmierny stopień wysiłku. Gęsi saskie są dość proste, jednak samice są dość hałaśliwe.
Zwykle nie kwakają, alternatywnie wydają chrapliwy dźwięk, jeśli w każdym razie okażą się podekscytowani.
Są dobrymi nioskami i mogą znosić nawet 200 masywnych białych jaj rocznie.
Gęsi są wysiadywane i mogą siedzieć na jajach, aż się wyklują.
Niemniej jednak kaczka saksońska jest bez wątpienia jedną z najlepszych ras ciężkich kaczek uniwersalnych i skutecznie przystosowuje się do różnych środowisk.
Gęsi saksońskie są zdecydowanie najbardziej wciągającymi z ciężkich gęsi, samce mają kaptur i skrzydła w kolorze niebieskim, a żeński ma kolor moreli z białymi paskami.
Z biegiem czasu saskie gęsi odniosły sukces na odsłonach ptactwa wodnego.
Saksonia znalazła się w wymaganiach NRD w 1957 r., Zachodnioniemieckiej pospolitej w 1958 r., Brytyjskich wymogach dotyczących ptaków wodnych w 1982 r. I amerykańskich zwyczajach doskonałości w 2000 r. Saksońskie gęsi są nazywane Le Canard de Saxe we Francji i Sachsen Enten w Niemcy.
