Cysticola czerwonooka / Cisticola rufilatus

Bardzo mały ptak o zaokrąglonym kształcie, z czerwonawym upierzeniem. Tułów i głowa pokryte są brązowawymi smugami, dół jest monotonny białawy. Boki, klatka piersiowa i lędźwie z odcieniem ochry. Ogon jest krótki i szeroki, z charakterystycznymi czarno-białymi plamami na spodzie. Dziób jest długi, lekko zakrzywiony, jak u strzyżyka. Łapy są różowe, palce są mocne i wytrwałe. Nie ma dymorfizmu płciowego.

Rozpiętość... Gatunek jest osiadły i wędrowny, czasem wędrowny. Około 18 podgatunków występuje w Eurazji, Afryce, Indonezji i Australii. Główny zasięg europejski nie rozciąga się na północ poza 47 ° szerokości geograficznej północnej. Liczba ptaków odnotowywanych rocznie we Włoszech to 100-300 tysięcy samców. Liczba populacji północnych waha się w zależności od warunków pogodowych w okresie zimowym.

Siedlisko... Zamieszkuje przygraniczne tereny podmokłe z wysoką trawą, porośniętymi podmokłymi wąwozami, nieużytkami, różnymi typami krajobrazów kulturowych: pola zbożowo-kukurydziane, łąki.

Biologia... Gnieździ się wśród traw lub w dolnej części krzewów. Tka gniazdo o ciekawym kształcie w formie torby z bocznym wejściem w górnej części. Podczas budowy gniazda samiec wplata w nie pobliskie łodygi i liście, a samica wyściela gniazdo od wewnątrz włosami i suchymi łodygami. Od końca marca składa 4–6 jaj o barwie białej lub niebieskiej, nakrapianej lub nie. Wysiaduje głównie samice, 12-13 dni. Pisklęta wykluwają się 14–15 dni po wykluciu. Rocznie są 2-3 sprzęgła. Ptak siedzący jest trudny do zidentyfikowania, ale w locie emituje charakterystyczną piosenkę, składającą się z powtarzających się uporczywych, pobudzonych i wysokich dźwięków. Obecny lot nad obszarem lęgowym jest reprezentowany przez przedłużające się wzloty i upadki. Owady i larwy służą jako pokarm, którego cysticola szuka wśród roślin lub na ziemi.