Zamówienie oddzwonienia
Twoje zgłoszenie zostało przyjęte. Spodziewaj się telefonu.
- Główny /
- Artykuły
- / Pleśń - „Devil's Bread”
Kategorie
Pleśń w łazience może powodować gruźlicę, a nawet raka.
Przyjrzyj się bliżej ścianom łazienki, piwnicy, wanny. Czarne kropki na nich to na pierwszy rzut oka pospolita pleśń (rodzaj czarnego grzyba). Jednak to ona może powodować pojawienie się patologii w ciele.
Problem pleśni i poszukiwanie sposobów radzenia sobie z tą plagą zajmują naukowców od dawna. Nic dziwnego, że materiału o osiągnięciach nauki w tej dziedzinie i niebezpieczeństwach pleśni dla ludzi było wystarczająco dużo na cały dokument, który zostanie wyemitowany na rosyjskich ekranach w listopadzie na kanale First Channel. Filmowcy, znani już z rewelacyjnych projektów w formacie BBC „Woda” i „Uwaga na jedzenie”, starali się opowiedzieć nie tylko o osiągnięciach mikrobiologów w tej dziedzinie, ale także o nieznanych wcześniej faktach dotyczących wpływu pleśni na człowieka. .
Jaki rodzaj bestii?
Pleśń to grzyb, który w przeciwieństwie do zwierząt i roślin jest nadal bardzo słabo poznany. Jest wszystkożerna, wszechobecna i zwykle niewidoczna. W czystym pomieszczeniu każdy metr sześcienny powietrza zawiera do 500 wdychanych przez nas zarodników grzybów. Ich koncentracja jest szczególnie wysoka na drogach. Większe zarodniki mogą powodować alergie, podczas gdy mniejsze zarodniki mogą powodować choroby płuc. Gdy tylko układ odpornościowy osłabnie (a może się to zdarzyć nawet wtedy, gdy jesteśmy po prostu zdenerwowani), grzyb żyjący w człowieku aktywuje się, rozmnaża i może powodować śmiertelne formy choroby.
Jednym z najniebezpieczniejszych grzybów jest Aspergilus Fumigatus. Rośnie zwykle na hałdach kompostu. Ale kiedy nadarza się okazja, przenosi się na osobę z osłabionym układem odpornościowym. Wkrótce człowiek dosłownie zostaje wypchany grzybami. W 2004 roku w samym Paryżu na całym świecie zmarło dwa razy więcej osób niż z powodu ptasiej grypy. W ciągu ostatnich 10 lat choroby grzybicze spowodowały śmierć 20-30% pacjentów szpitali.
Wszechobecna czerń.
Pozbycie się pleśni nie jest łatwym zadaniem. Pomyśl, ile razy przecierałeś ściany łazienki wybielaczem i środkami czyszczącymi. Ale czas mija - a czerń znów rośnie. Potrafi przetrwać w najbardziej niesamowitych warunkach. Wyobraź sobie: ogromna ilość pleśni została usunięta spod sarkofagu czwartego bloku energetycznego elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Znaleziono go nawet w lodzie Antarktydy. Co więcej, pleśń może przetrwać nawet w kosmosie. W ramach eksperymentu Biorisk naukowcy wysłali na otwartą przestrzeń trzy kapsułki z zarodnikami grzybów pleśniowych różnych gatunków, przyczepiając je do skóry stacji orbitalnej. Po półtora roku spory przetrwały, a ponadto kosmiczna pleśń zmutowała, stała się znacznie bardziej agresywna, stabilniejsza. Następnie naukowcy umieścili grzyba Aspergilus Fumigatus w probówce zawierającej silny lek przeciwgrzybiczy. A niektóre komórki grzyba wytrzymały cios. Ale miał takie same szanse na przeżycie, jak osoba zanurzona w stężonym kwasie siarkowym. Grzyby mogą rosnąć zarówno na żywym, jak i martwym materiale. Naukowcy znaleźli je nawet na paliwie rakietowym. A wszystko dlatego, że pleśń jest jedynym z najprostszych organizmów, które mogą rozmnażać się płciowo. Kolonia pleśni jest podzielona na osobniki różnej płci - dzięki temu przeżywa i ewoluuje w każdych warunkach. Naukowcy są przekonani, że nawet jeśli nastąpi globalna katastrofa, grzyby pleśniowe nie umrą.
Więcej pozytywności, ser i wino
W naszym organizmie podstawowy system obronny przeciwko grzybom tworzy równowaga pleśni Aspergilus niger i Mukor Rasemosus, które znajdują się w naszym organizmie w początkowej fazie rozwoju. Dopóki zachowana jest równowaga tych mikrogrzybów, jesteśmy zdrowi. Ale gdy tylko zostanie naruszony, osoba zachoruje. Na przykład gruźlica, osteoporoza, choroby kości, demencja są wynikiem patologicznego wzrostu Aspergilusa. A wszystkie choroby związane ze stagnacją krwi i prowadzące do raka to aktywność rosnącego grzyba Mukor. Grzyby są szczególnie często aktywowane, gdy doświadczamy negatywnych emocji - jesteśmy źli, nienawidzimy, boimy się. Kiedy człowiek wpada w panikę, organizm wytwarza kortyzol, zwany „hormonem śmierci” - osłabiają nasze funkcje ochronne. Kiedy jest szczęśliwy, uwalniane są endorfiny i serotonina, które wspierają układ odpornościowy. Nie można pozbyć się pleśni, ale można się bronić. A więc - więcej pozytywnych emocji.
I jeszcze jedno: nie lekceważ pleśni. Wiele osób odcina część skórki chleba zaatakowanej przez pleśń, usuwa folię z dżemu i je, nawet nie podejrzewając, że jest to niebezpieczne. Nie należy mieszać spleśniałego przedmiotu. Lepiej jest to czymś przykryć i wyrzucić, a najważniejsze jest, aby nie wdychać zarodników pleśni. Nawet jeśli część owocu jest dotknięta grzybem, oznacza to, że w całym owocu znajdują się zarodniki, więc nie można jeść spleśniałych pokarmów, pozbywając się widocznej części pleśni. Nawiasem mówiąc, nie myl pospolitej pleśni ze „szlachetną” pleśnią - np. Tą używaną przy produkcji drogich serów i win. Różnica między nimi jest taka sama, jak między borowikami a bladym muchomorem ”.
Zgłoszone przez stronę "Argumenty and Facts" w artykule http://www.aif.ru/health/article/22520 Autor: Julia Garmatina Opublikowano 10 listopada 08
Co to jest pleśń?
Jak to jest?
Warunki pojawienia się i rozwoju pleśni
Dlaczego pleśń jest niebezpieczna?
Fakty z historii i innych krajów
CO TO JEST PLEŚŃ?
Pleśń (pleśnie) - szczególne królestwo dzikiej przyrody.
Przedstawiciele tego królestwa mają podobieństwa i różnice zarówno z bakteriami, roślinami, jak i zwierzętami.
Absorbuj składniki odżywcze na całej ich powierzchni
Obecność ścian komórkowych
Używaj gotowych substancji organicznych
Heterotroficzny typ wymiany
Potrafi syntetyzować cząsteczki organiczne z dwutlenku węgla i minerałów
Dowiedz się, jak korzystać z energii słonecznej i karmić się dwutlenkiem węgla z powietrza
Podobnie jak rośliny, grzyby pochłaniają składniki odżywcze z całej ich powierzchni, zamiast połykać je jak zwierzęta. Jednak w przeciwieństwie do roślin grzyby nie mogą wykorzystywać energii słonecznej, żywią się dwutlenkiem węgla z powietrza i syntetyzują cząsteczki organiczne z dwutlenku węgla, ale także wykorzystują gotowe substancje organiczne w postaci różnych szczątków roślin i zwierząt, podobnie jak zwierzęta. Podobnie jak bakterie, grzyby mają strukturę komórkową. Jeśli jednak nie znajdziemy jądra w komórce bakteryjnej, to komórka grzyba może mieć jedno lub więcej jąder. Grzyby charakteryzują oznaki roślin - bezruch, wzrost wierzchołka, obecność ścian komórkowych itp., A także oznaki zwierząt - rodzaj metabolizmu, obecność chityny, powstawanie mocznika itp. W przeciwieństwie do roślin produkujących organiczne materia z dwutlenku węgla i minerałów, pleśń wraz z bakteriami i niektórymi pierwotniakami niszczy ją, uwalniając do atmosfery dwutlenek węgla, substancje lotne, olejki eteryczne i minerały.
Pleśnie należą do klasy lęgniowców, torbaczy i grzybów niedoskonałych.
Pleśń to potoczna nazwa grzyba, który z kolei jest spleśniały (rośnie na kamieniu, betonie, farbie), niebieski (rośnie we włóknie drzewa), gnije (bakteryjna, biała, brązowa zgnilizna na drewnie) ), drożdże (w żywności). Pleśnie są powszechne prawie wszędzie. Występują zarówno w domu, jak iw środowisku zewnętrznym.
Pleśń i jej zarodniki wraz z innymi mikroorganizmami (wirusami, bakteriami) znajdują się w powietrzu każdego pomieszczenia, oba osobno w postaci małych cząstek (zarodniki pleśni mają zwykle 2 - 8 mikronów, bakterie zwykle 0,5 - 1,5 mikrona ), a także w postaci agregatów różnej wielkości, a także w postaci mikroinkluzji w innych cząstkach pyłu. Zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz występują sezonowe wahania ilości zarodników lub innych cząstek pleśni. Niektóre grzyby zarodnikują przez cały rok, np Penicilliuminne pasożytują na roślinach - wiosną, latem i jesienią - Cladosporium, Alternaria
CO SIĘ DZIEJE?
Niebieskie przebarwienia, zazielenienie powierzchni, łuszczące się ściany, frotte czy rosnąca „broda”, czarne kropki na suficie wskazują na obecność pleśni. Czasami pleśń przybiera postać filmów, skorup, luźnych lub sproszkowanych nalotów na zepsutym jedzeniu, zgniłych liściach, zgniłym drewnie.
Kolonie pleśni mają różne kolory, na przykład u Alternaria i Aspergillus - czarne lub brązowe, u Penicillium - niebieski lub Zielony... Może być pleśń szary, żółty i czerwony zabarwienie.
Na Kaukazie znajduje się znana jaskinia w konglomeratach - Fanagoriskaya (1470 m długości). Znaleziono tam fluorescencyjną pleśń. Ponadto fluorescencja była tak silna, że rysy twarzy można było dostrzec z odległości 0,5 m.
Nietrudno zauważyć uszkodzenia drewna przez grzyby: ciemne plamy, szarawy nalot, wilgotne drewno. Charakterystyczne objawy grzyba to wypaczanie i kurczenie się drewna.
Jeśli chodzi o kolor zgnilizny, to się dzieje czerwony, biały, szary, żółty, Zielony.
Czerwona zgnilizna atakuje drzewa iglaste, biało-żółte - dąb i brzozę, zielono - dębowe beczki, belki i stropy piwnic.
Sucha zgnilizna na drzewie jest szara i tworzy puszystą, bawełnianą masę, czasem grzyb ten przypomina nawet szare liście z plamami cytryny i bzu. Na powierzchni arkuszy często obserwuje się krople wody. Każdy zarodnik suchej zgnilizny ma rozmiar około 0,01 mm (potrzeba około 20 miliardów tych formacji, aby pokryć powierzchnię 1 metra kwadratowego). Dotknięte drzewo brązowieje i pęka wzdłuż i w poprzek włókien.
Mokra zgnilizna przypomina cienkie sznury lub ciemne smugi. W niektórych miejscach (na przykład za listwami przypodłogowymi) wygląda jak szarawe prześcieradła. W niektórych przypadkach zgnilizna wygląda jak żółtawa lub ciemnobrązowa skóra. Dotknięte drzewo ciemnieje i pojawiają się pęknięcia.
WARUNKI WYGLĄDU I ROZWOJU PLEŚNI
Pleśń rozprzestrzenia się w powietrzu w postaci mikroskopijnych zarodników. Kiedy uderza w wilgotną powierzchnię, rośnie w najdrobniejszych włóknach (grzybnia).
Uważa się, że idealne warunki do pojawienia się i rozprzestrzeniania się pleśni to temperatury plus 20 ° C i wilgotność względna powyżej 95%. Słaba wymiana powietrza sprzyja rozwojowi grzybów. Ponadto pleśń uwielbia brud. Im brudniejsze mieszkanie, tym więcej bakterii, a im więcej bakterii, tym więcej grzybów.
Pleśń rośnie aktywnie w temperaturze pokojowej w warunkach wysokiej wilgotności i nieefektywnej wentylacji na wielu materiałach i powłokach stosowanych w pomieszczeniach, w tym na betonie, tynku, drewnie, tworzywach sztucznych, gumie, podkładzie z linoleum, powierzchniach malowanych, dywanach, książkach itp.
W doniczkach tworzy się sprzyjające środowisko dla rozwoju pleśni. Mikrospory (wielkość zarodników pleśni wynosi od 2 do 8 mikronów) mogą unosić się wzdłuż wentylacji z wilgotnych piwnic.
Pleśń najsilniej występuje jesienią, gdyż wiąże się z rozkładem roślinności.
Pleśń i pleśń uwielbiają wilgoć. Niestety, wszystkie otaczające nas materiały zawierają w pewnym stopniu wilgoć. W elewacjach z kamienia i betonu wilgoć powstaje w wyniku kondensacji, czyli osadza się na powierzchniach ścian w postaci małych kropelek. W zimnych porach roku może dojść do kondensacji z powodu niewystarczającej grubości ścian. W łazienkach (nie wspominając o łaźniach i saunach) kondensacja jest częstym zjawiskiem - wynikiem różnicy temperatur między powierzchnią a otaczającym ją powietrzem. Deszcz ma korzystny wpływ na rozwój pleśni. Wilgoć przenika przez pory, dziury, pęknięcia lub nieszczelne szwy w budynkach. Wody gruntowe i osadowe mają złą właściwość wchłaniania do piwnicy budynku lub do ścian. W tym przypadku nieuniknione jest pojawienie się pleśni na niezabezpieczonych materiałach. Wilgoć strukturalna jest początkowo obecna w nowych konstrukcjach i może się gromadzić nawet na etapie produkcji materiałów budowlanych, a także podczas samej budowy. Gromadzenie się wilgoci jest możliwe dzięki niezrównoważonej wymianie powietrza w pomieszczeniu. Innym powodem pojawienia się wilgoci są wycieki od sąsiadów z góry (ze starego dachu) lub ze starych systemów grzewczych, wodociągowych i kanalizacyjnych. Na liczbę grzybów wpływają różne różnice w środowisku wewnętrznym. Nadmierna wilgoć lub wycieki wody z kranów tworzą środowisko dla rozwoju różnych pleśni.
Pleśń bardzo dobrze się czuje w niskich temperaturach. Ona, podobnie jak drzewa zimą, nie „prowadzi aktywnego życia” (nie tworzy zarodników, choć są wyjątki), ale też nie umiera. Wraz ze wzrostem temperatury pleśń ponownie zaczyna zarodnikować. Wysokie temperatury mogą zabić pleśń, jednak w celu zniszczenia niektórych gatunków konieczne jest wystawienie ich na temperaturę do plus 100 0 С przez 1-2 godziny.
Niekorzystnym warunkiem rozkładu drewna jest suche drewno o wilgotności nie większej niż 20% (przy wilgotności drewna poniżej 15% gnicie w ogóle się nie rozwija). Tarcica może osiągnąć tę wilgotność przy naturalnym suszeniu od stycznia do lipca w warunkach środkowej Rosji. Ale wilgoć można zatrzymać nie tylko w oryginalnym drewnie. Głównymi źródłami wilgoci drewna w konstrukcjach różnych budynków i budowli są wody gruntowe (podziemne) i powierzchniowe (burzowe i sezonowe). Są szczególnie niebezpieczne dla elementów drewnianych znajdujących się w ziemi (słupy, pale itp.). Wilgoć atmosferyczna w postaci opadów deszczu i śniegu zagraża powierzchni konstrukcji otwartych, a także zewnętrznym drewnianym elementom budynków. Stanowi również zagrożenie dla wilgoci drewna i eksploatacyjnej, która występuje w pomieszczeniach mieszkalnych podczas gotowania, prania, suszenia odzieży, mycia podłóg itp. Ta kondensacja wilgoci na powierzchni lub w grubości konstrukcji jest niebezpieczna przede wszystkim dlatego, że z reguły jest wykrywana nawet wtedy, gdy w otaczającej drewnianej konstrukcji lub jej elemencie nastąpiły nieodwracalne zmiany, na przykład zgnilizna wewnętrzna.
Zbyt długo wierzyliśmy, że pleśń jest całkowicie nieszkodliwa.
Mieszkańcy miast spędzają 50-70% czasu w swoich mieszkaniach, a łącznie w pomieszczeniach zamkniętych, w tym w miejscach pracy, do 80-90% czasu. W tym czasie powietrze w pomieszczeniu jest filtrowane przez drogi oddechowe i jeśli zawiera dużą liczbę mikroorganizmów, to osiadają na płucach (a komórki pleśni są w stanie wnikać głęboko w tkankę płucną), powodując różne bolesne stany. Takie stany w literaturze zagranicznej nazywane są w literaturze terminem „Syndrom chorego budynku” („Bolesny efekt zamkniętego pomieszczenia” lub „Syndrom chorego budynku”).
Niektóre rodzaje grzybów mogą powodować skaza u dzieci, alergie, które zamieniają się w astmę i nawet onkologiczny choroby.
Rozwojowi pleśni nie zawsze towarzyszy jej widoczny wzrost, ale w każdym przypadku zaatakowany materiał staje się źródłem zarodników pleśni, więc pierwszą oznaką zanieczyszczenia pleśni jest pojawienie się zarodników pleśni w powietrzu. Ponieważ promieniowanie lub metale ciężkie w niewidoczny sposób wpływają na organizm, pleśń wpływa na człowieka, jego zdrowie i warunki mieszkaniowe.
Oto krótka lista chorób związanych z pleśnią: migrena, katar, zapalenie ucha środkowego, zapalenie oskrzeli, nieżyt nosa, astma oskrzelowa, zaburzenia sercowo-naczyniowe, mykotoksykoza... Czasami u osób z obniżoną odpornością może rozwinąć się pleśń uszkodzenie narządów wewnętrznych... Wszystkie te choroby mają charakter przewlekły i powodują trudności w leczeniu.
Alergiczny nieżyt nosa, znany również jako katar sienny, dotyka ponad 36 milionów ludzi.W większości przypadków główną przyczyną tej choroby jest alergenna pleśń. Spośród ogromnej liczby grzybów właściwości alergizujące stwierdzono u około 300 gatunków. Z każdym rokiem rośnie liczba osób uczulonych na pleśń, głównie osób z astmą oskrzelową. Co najmniej 15% dzieci z astmą oskrzelową ma nadwrażliwość na alergeny pleśni. Choroba charakteryzuje się stopniowym początkiem i przedłużającym się przebiegiem.
W warunkach szpitalnych mogą nawet powodować osłabieni ludzie śmiertelne infekcje... U osób z ciężką chemioterapią lub przeszczepami szpiku kostnego, AIDS, białaczką (osoby z obniżoną odpornością) zarodniki pleśni mogą powodować niebezpieczną infekcję zwaną aspergilozą płucną. Objawia się suchym kaszlem, gorączką, bólami w klatce piersiowej, dusznością i krwiopluciem.
W trakcie specjalnego badania naukowego przeprowadzonego z udziałem pracowników Zakładu Mikrobiologii Szpitala Św. Miecznikowa, w powietrzu pomieszczeń, w których żyli pacjenci z astmą oskrzelową, chorobami alergicznymi i zapaleniem oskrzeli, powstał wysoki stopień skażenia penicylami, aspergillus, cladosporium i innymi pleśniami.
Kiedy zarodniki pleśni dostają się do przewodu pokarmowego, rozwijają się alergie pokarmowe.
Najbardziej trująca jest żółta pleśń, która wytwarza najsilniejszą aflatoksynę. Żółta pleśń wpływa na żywność (najbardziej podatne na infekcje są wątroba, ryby, mleko, ryż, orzeszki ziemne).
Otwierając słoik babcinego dżemu truskawkowego często widzimy na wierzchu niewielką warstwę pleśni. Coś o penicylinie i coś innego, nie mniej użytecznego, od razu wyskakuje mi w głowie. W rzeczywistości ta „nieszkodliwa” pleśń jest prawdziwą trucizną, która może gromadzić się w organizmie i prowadzić do raka wątroby.
Specjalnie przygotowywana jest pleśń, która służy do przygotowania elitarnych odmian serów i win. Pleśń infekująca żywność nie ma z tym nic wspólnego. Ponad 100 toksycznych związków znalezionych przez naukowców w pleśni i produktach nią pokrytych może nie ujawniać swojej obecności w organizmie przez bardzo długi czas. Ale po kilkudziesięciu latach to oni mogą powodować szybki wzrost guzów nowotworowych. Niestety, obróbka cieplna w żaden sposób nie wpływa na te toksyny. Dlatego spleśniałą żywność (czy to dżem, chleb, warzywa, owoce czy orzechy) należy natychmiast wyrzucić.
Pleśń to najgorszy wróg drewna. Drewno, które wysycha naturalnie, przez długi czas jest zagrożone rozkładem. Zagrożony jest również przez grzyby i pleśń.
Zarodniki grzybów i bakterie mogą dostać się do drewna, będąc jeszcze w lesie lub podczas transportu. Muszą tylko znaleźć się w sprzyjających warunkach, aby szybko się rozwijać. Wyobraź sobie taką powszechną sytuację - materiały budowlane kupowano wiosną (czyli jest to „zimowy las”, uważany za najzdrowszy), a jego użytkowanie zaczyna się dopiero w drugiej połowie lata. Na czas składowania drewno układano w stosy i przykrywano polietylenem, owiniętym możliwie szczelnie. Wydaje się, że wszystko się zgadza. Nie wzięto pod uwagę tylko jednej rzeczy - efektu cieplarnianego. A ten efekt to tylko błogosławieństwo dla pleśni. To samo drewno byłoby nienaruszone, gdyby stos był po prostu pokryty czymś od deszczu z góry, ale dzięki otwartym ścianom byłby wentylowany.
Podobne zjawiska mogą wystąpić w gotowych budynkach. Pleśń i sinice głównie psują wygląd, a także wskazują na tymczasowe zawilgocenie drewna. Prawdziwymi wrogami drewna są grzybnie, które niszczą włókna i powodują zmiękczenie drewna, co powoduje znaczne uszkodzenia konstrukcji wsporczych. Pleśń i błękit nie pogarszają wytrzymałości drewna, ale gnicie niszczy drewno i ostatecznie czyni je bezużytecznymi (infekując sąsiednie deski i belki). Drewniane domy nie umierają ze starości: drzewo jest wystarczająco wytrzymałe, aby służyć przez wieki, aw odpowiednich warunkach zachowuje się przez tysiąclecia. Wszystko dlatego, że drzewo zachorowało. grzyb domowy. Niebieski łatwo przenika przez lakiery i farby pokrywające drewno. Niebieskawość występuje przy wysokiej wilgotności powietrza i temperaturach plus 10-25 0 С.
Wspomaga rozwój błękitu i bezruch otaczającego powietrza. Sam błękit nie zmienia właściwości mechanicznych drewna, ale jest prekursorem próchnicy, a jego obecność świadczy o dużej wilgotności materiału.
Bakteryjna zgnilizna niszczy komórki drewna od wewnątrz i powoduje rozkład celulozy. Z tego powodu drzewo ciemnieje i szarzeje. Biała zgnilizna wywołuje rozkład celulozy i ligniny - organicznego związku polimerowego zawartego w błonach komórkowych roślin naczyniowych i powodując ich lignifikację (drewno liściaste zawiera 20-30% ligniny, drzewa iglaste - do 50%).
Brązowa zgnilizna „rozłupuje” celulozę, powodując pękanie drewna. Obszar drzewa dotknięty taką zgnilizną brązowieje. Mokra zgnilizna jest bardziej typowa dla domów o podwyższonej wilgotności, sucha zgnilizna pojawia się w wilgotnych miejscach, ale potem może zamienić się w suche drewno, cegłę, tynk. Zwróć uwagę, że ciemnienie drewna nie wskazuje jeszcze na jego chorobę. Każda surowa deska na świeżym powietrzu zmienia kolor. To rodzaj naturalnego utleniania.
Pojawienie się grzyba domowego nie jest trudne do zauważenia: na kłodach ścian, na deskach podłogowych, na okładzinie ściennej, biały puch lub skupisko białych nitek, podobnie jak wata, pierwsze formy. Następnie pojawiają się żółte, różowe i liliowe plamy, które z czasem zamieniają się w szare filmy ze srebrzystym połyskiem. Drzewo ciemnieje, pęka i kruszy się. Grzyb rośnie katastrofalnie szybko, zwłaszcza w budynkach wykonanych z miękkiego drewna, drewno sosnowe i dębowe jest mniej uszkadzane przez grzyby domowe.
Jeśli grzyb domowy nie zostanie zniszczony w odpowiednim czasie, to w ciągu 6-8 miesięcy może „pożreć” drewno na wskroś. Najgorszym wrogiem drzewa jest dom z białych grzybów. Z powodzeniem przebiera się za zwykłą pleśń. Ale tak jest, dopóki grzyb nie pokaże charakteru. W określonych warunkach w ciągu miesiąca jest w stanie „zjeść” całą podłogę dębową o grubości 4 centymetrów!
Drewno to „żywy” materiał, który zawiera wilgoć. Rosnące drzewo jest zasilane wodą przez korzenie i pień. W tarcicy i wyrobach drzewnych zachowana jest struktura komórek rosnącego drzewa, dlatego też deska w większym stopniu absorbuje wodę przez płaszczyzny poprzeczne niż podłużne. Grzyby potrzebują wilgoci.
Oprócz drewna pleśń może destrukcyjnie wpływać na prawie każdy materiał. Z łatwością niszczy powłoki malarskie i lakiernicze, kruszy cegłę, cement i beton (płyta betonowa dotknięta grzybem kruszy się w ciągu zaledwie kilku lat).
Pleśń niszczy książki, ponieważ warunki przechowywania są często optymalne dla jego rozwoju.
Każdy materiał, który nie jest biobójczy, może zostać zniszczony przez pleśń.
FAKTY Z HISTORII, KRAJÓW ZAGRANICZNYCH.
1. Problem „pleśni” pojawił się w Niemczech po masywnej izolacji ścian i uszczelnieniu okien (tak oszczędni Niemcy chcieli oszczędzać ciepło). Ze względu na słabą wentylację pomieszczeń, codziennie zaczęło gromadzić się od 8 do 15 litrów wilgoci (jednym z powodów jest czystość Niemców, którzy często korzystają z wanny i prysznica).
2. Aby chronić drewno przed pleśnią, Aleksander Wielki nakazał specjalnym dekretem zaimpregnowanie najważniejszych drewnianych części mostów (pali) oraz poszycie i ramy statków oliwą z oliwek.
3. Podczas budowy arki Noe smołował ją na zewnątrz i wewnątrz.
4. W starożytnych Chinach drewno moczono w wodnym roztworze chlorku sodu.
5. W Szwecji obowiązuje norma: metr sześcienny powietrza w pomieszczeniu nie powinien zawierać więcej niż 174 kolumnotwórcze jednostki aktywnych mikrokomórek pleśni (badania przeprowadzone przez rosyjskich mikrobiologów dały wynik 3-6 razy wyższy od podanego).
6. Po raz pierwszy grzyb Stachybotrys atra, który kilka lat temu zwrócił uwagę naukowców i jest związany ze śmiercią kilku dzieci w Ohio, został wysiany z płuc siedmioletniego chłopca. Ta pleśń, jeden z setek tysięcy naturalnie występujących grzybów, może powodować poważne problemy zdrowotne, jeśli rośnie w domu. W pomieszczeniach mieszkalnych staje się niebezpiecznym wrogiem ludzkiego ciała, w szczególności szkodzi niemowlętom i dzieciom. Grzyb Stachybotrys atra wydziela trujące zarodniki, które są łatwo wdychane. W plenerze stosunkowo szybko psują się, ale w wilgotnym, słabo wentylowanym pomieszczeniu, na rurach grzewczych lub na pokryciach celulozowych pleśń szybko rośnie. W domu, w którym później odkryto grzyba, dzieci cierpiały na migreny, kaszel, łzawienie oczu i ciągłe zmęczenie, co zmusiło je do częstych wizyt u pediatry. Matka natomiast zachorowała na astmę hormonozależną. Żaden z członków rodziny nie został przebadany na obecność grzyba, ale przebadano ich Rocky Scottish Collie, który cierpiał na wymioty i biegunkę. Okazało się, że ma grzyba, który osiadł w przewodzie pokarmowym. Później naukowcy z Case Western Reserve University odkryli związek między Stachybotrys atra a niezwykłą śmiertelnością niemowląt z powodu krwotoku płucnego. Dziesięć dzieci, które zmarły z tego powodu, mieszkało w biednych, zniszczonych przez wodę domach w Cleveland, a wszystkie domy były skoncentrowane na jednym obszarze. Od tego czasu w Stanach Zjednoczonych zgłoszono 160 przypadków.
7. Historyczna biblioteka na Staten Island w stanie Nowy Jork została zamknięta po tym, jak unoszące się w powietrzu zarodniki toksycznego grzyba rozprzestrzeniły się z piwnicy. Zamknięto także bank w Manitobie i kilka szkół w Seattle.
8. Przyczyną śmierci tych, którzy otworzyli groby egipskich faraonów, była żółta pleśń, która wydziela aflatoksynę. Aflatoksyna powoduje ciężkie zapalenie płuc i raka wątroby.
9. Afrykańscy Bantu celowo przechowują żywność w taki sposób, że ze względu na smak stają się spleśniałe. Ta narodowość cierpi na raka wątroby bardziej niż ktokolwiek inny na świecie, umiera przed 40 rokiem życia.
10. W Indiach warunki są idealne do rozwoju pleśni. W tym przypadku marskość wątroby jest częsta u dzieci karmionych żółtym ryżem. To wszystko jest skażone aflatoksyną.
11. W dawnych czasach chałupę zarażoną grzybem z białego domu natychmiast palono, aby nie zarazić sąsiednich budynków.
12. Amerykańscy naukowcy z Cornell University of New York przypadkowo zainteresowali się niewyjaśnionymi przypadkami lekarzy, pielęgniarek i gości szpitala z aspergilozą płucną. Nie ma wątpliwości, co powoduje chorobę pleśni. Ale początkowo sądzono, że jego źródłem są systemy wentylacyjne. Po długich badaniach ustalono jednak, że „atakuje” osobę bez ubrania. Tkanina bawełniana jest najbardziej odpowiednia na pleśń.
13. Chińskiej armii liczącej dwa tysiące lat wojowników z terakoty - jednego z najważniejszych odkryć archeologicznych XX wieku - grozi pleśń. Kamienna armia została odkryta przypadkowo w 1976 roku na polu w pobliżu starożytnego chińskiego miasta Qin przez chłopów. Po dwóch latach wykopalisk archeolodzy ustalili, że istnieje dokładnie 7 tysięcy posągów jeździeckich. Okazało się, że 1400 z 7000 posągów zostało dotkniętych różnymi rodzajami pleśni i należy pilnie podjąć działania, aby zapobiec ich zawaleniu.
14. W 1997 roku amerykański astronauta Michael Fole, który odwiedzał orbitę stacji Mir, twierdził, że wnętrze pachniało grzybami i wilgocią. A jego ściany w wielu miejscach pokryte są wielokolorową pleśnią. Na przykład zarodniki grzybów, łzawienie oczu i swędzenie skóry. Dopiero niedawno rosyjscy naukowcy z Instytutu Problemów Biomedycznych potwierdzili tę informację. Okazuje się, że nasi astronauci i naziemni naukowcy wiedzieli o pleśni nawet bez Fole'a. Co więcej, starali się z tym walczyć specjalnym kremem przeciwgrzybiczym. Ale bez większego sukcesu. Grzyby zepsuły plastik, metal, a nawet szkło - prawie przegryzły przez iluminator. Według Aleksandra Wiktorowa, szefa działu bezpieczeństwa sanitarno-chemicznego i mikrobiologicznego, pleśń stała się szczególnie żarłoczna w odpowiedzi na aktywność słońca. Nic dziwnego, że istnieje wersja, w której pleśń jest głównym winowajcą większości problemów na stacji Mir. W tym z komputerem pokładowym. W ostatnim czasie sytuacja mogła się katastrofalnie pogorszyć, a pleśń rozrosła się na tyle, że wykluczono dalszą eksploatację stacji w trybie mieszkalnym. Być może to klęska w bitwie z grzybami zmusiła Mira do utonięcia.
15. „Przeprowadziłem wiele eksperymentów. A teraz jestem mocno przekonany: piwo, wino i mleko psują niewidoczne dla oka stworzenia - mikroby. Powodują też destrukcyjny proces, który prowadzi do psucia się pożywienia” - powiedział w społeczeństwie przyrodników 3 września 1857 roku mało znany wówczas francuski naukowiec Louis Pasteur.
