Wyrażenie „cysticole wachlarzowate”

Cysticole (wyraźny młodsza siostra-tic-olas ) to rodzaj bardzo małych ptaków owadożernych, wcześniej sklasyfikowanych w staroświatowej rodzinie wodniczek, ale obecnie ogólnie uważa się, że należą do odrębnej rodziny Cysticole, razem z innymi rodzajami warbler południowych. Uważa się, że są one dość blisko spokrewnione z jaskółkami i jerzykami, słowikami i białookimi. Rodzaj obejmuje około 50 gatunków, z których tylko dwa nie występują w Afryce: jeden na Madagaskarze i inne z Azji po Australię. Czasami są również nazywane Fantail Warblers ze względu na ich zwyczaj widocznego strząsania ogonów, lub szczególnie ptaki z ich gniazd.

Rodzaj został zbudowany przez niemieckiego przyrodnika Johanna Jakoba Kaupa w 1829 roku. Imię cysticole pochodzi ze starożytnej Grecji kisthos , „Rock rose” i Latin Colere , "Zamieszkać".

Zasięg i siedlisko

Cysticole są powszechne w tropikalnych i subtropikalnych regionach Starego Świata. Afryka, która jest domem dla prawie wszystkich gatunków, jest najbardziej prawdopodobnym domem przodków tej grupy. Cysticole zwykle nie migrują, a większość gatunków jest połączonych z ich siedliskiem i często można je odróżnić.

Zajęte są różnorodne otwarte siedliska. Należą do nich bagna, mokre lub suche łąki, otwarte lub skaliste zbocza górskie oraz zmodyfikowane siedliska ludzkie, takie jak pobocza dróg, uprawy, obszary zarośnięte lub pastwiska. Gatunki preferujące torfowiska można znaleźć na obrzeżach namorzynów lub w papirusach, trzcinach zwyczajnych lub torfowiskach Typha. Cysticole są na ogół dość powszechne w tym, co pozostało z ich preferowanych siedlisk.

Cysticola wachlarzogoniasta (lub wachlarzowata) jest szeroko rozpowszechniona w tropikach, a nawet w południowej Europie. Zdarzyło się to kilka razy jako włóczęga do Anglii.

Opis

Dzięki niewielkim rozmiarom (około 10 cm) i brązowemu upierzeniu łatwiej je usłyszeć niż zobaczyć. Podobne upierzenie wielu gatunków może utrudniać ich identyfikację, zwłaszcza zimą, kiedy rzadko wyłaniają się z traw. W szczególności wiele gatunków afrykańskich jest trudnych do odróżnienia od ich dzwonów. Trzynaście gatunków nazwano tak od ich dzwonów, od „śpiewu” i „ćwierkania” po „bulgotanie” i „siffling”.

Zachowanie

Męskie torbiele są poligamiczne. Samica buduje niepozorne gniazdo głęboko w trawach, często wiążąc żywe liście z miękką tkanką puchu rośliny, pajęczyn i traw: w kształcie miseczki dla torbielowatego ogona z baldachimem połączonych ze sobą liści lub traw kamuflaż, pełna kopuła dla złotej dwugłowej torbieli. Przeciętny chwyt to około 4 jaj, których wyklucie zajmuje około 2 tygodni. Pasożytniczy tkacz jest specjalistycznym pasożytem cysticoli i prinias.

Latem męskie cysticole małych gatunków wykonują spektakularne loty pokazowe, podczas gdy większe gatunki okoni są eksponowane, aby śpiewać pożądanie. Pomimo swoich rozmiarów i dobrze zakamuflowanego upierzenia z brązowymi pręgami, samce złote bicepsy z Australii i Azji Południowej wytwarzają niewielką, błyszczącą plamę złotożółtego koloru w nakrapianym słońcu trzcinowisk.

Bardzo mały ptak o zaokrąglonym kształcie, z czerwonawym upierzeniem. Tułów i głowa pokryte są brązowawymi smugami, dół jest monotonny białawy. Boki, klatka piersiowa i lędźwie z odcieniem ochry. Ogon jest krótki i szeroki, z charakterystycznymi czarno-białymi plamami na spodzie. Dziób jest długi, lekko zakrzywiony, jak u strzyżyka. Łapy są różowe, palce są mocne i wytrwałe. Nie ma dymorfizmu płciowego.

Rozpiętość... Gatunek jest osiadły i wędrowny, czasem wędrowny. Około 18 podgatunków występuje w Eurazji, Afryce, Indonezji i Australii. Główny zasięg europejski nie rozciąga się na północ poza 47 ° szerokości geograficznej północnej. Liczba ptaków odnotowywanych rocznie we Włoszech to 100-300 tysięcy samców. Liczba populacji północnych waha się w zależności od warunków pogodowych w okresie zimowym.

Siedlisko... Zamieszkuje przygraniczne tereny podmokłe z wysoką trawą, porośniętymi podmokłymi wąwozami, nieużytkami, różnymi typami krajobrazów kulturowych: pola zbożowo-kukurydziane, łąki.

Biologia... Gnieździ się wśród traw lub w dolnej części krzewów. Tka gniazdo o ciekawym kształcie w formie torby z bocznym wejściem w górnej części. Podczas budowy gniazda samiec wplata w nie pobliskie łodygi i liście, a samica wyściela gniazdo od wewnątrz włosami i suchymi łodygami. Od końca marca składa 4–6 jaj o barwie białej lub niebieskiej, nakrapianej lub nie. Wysiaduje głównie samice, 12-13 dni. Pisklęta wykluwają się 14–15 dni po wykluciu. Rocznie są 2-3 sprzęgła. Ptak siedzący jest trudny do zidentyfikowania, ale w locie emituje charakterystyczną piosenkę, składającą się z powtarzających się uporczywych, pobudzonych i wysokich dźwięków. Obecny lot nad obszarem lęgowym jest reprezentowany przez przedłużające się wzloty i upadki. Owady i larwy służą jako pokarm, którego cysticola szuka wśród roślin lub na ziemi.

Golden Cysticola należy do rodziny Cysticola, rzędu Passerine.

Zewnętrzne oznaki złotej torbieli

Golden Cysticola to mały ptak o długości zaledwie 10,5 cm, rozpiętości skrzydeł 12-14,5 cm, jego waga sięga 7-13 gramów. Upierzenie jest czerwonawe.

Cysticola wachlarzowata (Сisticola juncidis).

Głowa i tułów pokryte są brązowawymi plamkami. Dno jest białawe. Klatka piersiowa, boki i lędźwie w odcieniach ochry.

Na zewnątrz mężczyzna i kobieta praktycznie nie różnią się od siebie.

Ogon krótki i szeroki, od spodu pokryty charakterystycznymi biało-czarnymi plamami. Długi, zakrzywiony dziób, jak strzyżyk. Łapy są różowe z mocnymi i wytrzymałymi pazurami.

Rozprzestrzenianie się złotej torbieli

Cysticola złocista w zależności od siedliska jest osiadła i wędrowna, w niektórych regionach wykonuje loty. W Eurazji, Indonezji, Australii, Afryce występuje około 18 podgatunków. Główne pasmo europejskie znajduje się na północy nie dalej niż 47 ° szerokości geograficznej północnej. Liczba północnych populacji cysticoli złotej zależy od warunków klimatycznych.

Północne populacje cysticoli złotej maleją zimą.

Siedliska złotej cysticoli

Cysticola złocista zasiedla tereny podmokłe z wysoką i obfitą pokrywą zielną, nieużytki, zarośnięte wilgotne wąwozy, różne typy krajobrazów kulturowych: pola kukurydzy i zboża, łąki. Ptaki przez długi czas łączą się w pary. Cysticola złocista jest ptakiem tajemniczym i poza okresem lęgowym ukrywa się głównie w gęstych zaroślach i bardzo trudno jest go obserwować w jego naturalnym środowisku.

Odżywianie złotej cysticoli

Złota cysticola żeruje na różnych owadach i ich larwach, pająkach i bezkręgowcach, których ptak szuka na roślinach lub na ziemi.

Złote torbiele długo tworzą pary w ich okolicy.

Powielanie złotej cysticoli

W okresie godowym nad terytorium lęgowym złote torbiele demonstrują lot z długimi wzlotami i nieoczekiwanymi zejściami. Ptak siedzący w zaroślach jest prawie niemożliwy do zauważenia.

Posłuchaj głosu złotej cysticoli

Ale w locie daje niesamowitą melodię, składającą się z naprzemiennie wysokich i niepokojących dźwięków.

Owady i pająki karmią Cysticola.

Cysticola złocista gniazduje poniżej pod krzakami lub wśród gęstej trawy. Jego gniazdo wygląda jak stara torba lub butelka. Boczne wejście znajduje się na górze. Gniazdo zawieszone jest między łodygami traw zbożowych. Samiec tka strukturę liści i łodyg, uprawiając rośliny zielne, a samica układa wyściółkę gniazda suchymi łodygami i włoskami.

Pod koniec marca w gnieździe pojawia się lęg 4-6 jaj, pokryty niebieskawą lub białą skorupką z małą plamką lub bez niej.

Inkubacja jaj trwa 12-13 dni. Jaja ogrzewa głównie samica. Pojawiają się pisklęta typu gniazdowego: nagie i ślepe.

Samica sama karmi potomstwo przez 13-15 dni, po czym pisklęta wylatują z gniazda. Cysticola złocista wychowuje 2-3 lęgi rocznie, w zależności od warunków pogodowych.

Złota cysticola jest umiejętnie ukryta wśród suchej trawy.

Liczba złotej cysticoli

Nie określono liczebności światowej populacji torbieli złotej. Europa jest domem dla 230 000 do 1 100 000 par. Liczba ptaków rośnie, dlatego nie przekracza wartości progowych dla gatunków krytycznie wrażliwych. Stan gatunku złotej cysticoli oceniany jest jako najmniej zagrożony liczebnością. Szacuje się, że liczba osób w Europie pozostaje stabilna.

Status ochronny złotej cysticoli

Torbiel złocisty jest odnotowany w Konwencji bońskiej (załącznik II) oraz w Konwencji berneńskiej (załącznik II) jako gatunek wymagający ochrony i koordynacji na poziomie międzynarodowym. Chronione są nie tylko same ptaki, ale także środowisko naturalne.

Jeśli znajdziesz błąd, wybierz fragment tekstu i naciśnij Ctrl + Enter.

Pisownia wyrażenia „cysticola ogoniasta” w transliteracji

Jak to się pisze w transliteracji.

Jak to zdanie jest zapisane w układzie klawiatury angielskiej Qwerty.

d t t h j [d j c n f z w b c n b r j k f

Inne zwroty składające się z 2 słów

Jakie inne frazy składają się z tej samej liczby słów.

• i na domiar
• ale co gdyby
• i po wszystkim
• i tu
• co jeśli
• i jeszcze
• mianowicie
• a cappella
• i ciężkiej pracy
• daj spokój
• ale miły
• i
• i tam
• Inaczej
• aa mówi
• odpowiedzi aa
• aa mówi
• laska aarona
• błogosławieństwo aarona
• zgoda aarona
• ab ovo
• lampa abażurowa
• Arystokracja Abaza
• Literatura Abaza

Komentarze (1)

Co oznacza wyrażenie „cysticola wachlarzowata”? Jak to rozumieć.

Masz pytanie lub potrzebujesz pomocy?

Dziękuję, Twoje pytanie zostało zaakceptowane.

Odpowiedź na nie pojawi się wkrótce na stronie.

Słownik wyjaśniający wielkiego i potężnie żyjącego Wielkiego języka rosyjskiego.

Internetowy słownik słów i wyrażeń języka rosyjskiego. Asocjacje do słów, synonimy słów, kombinacje fraz. Analiza morfologiczna: deklinacja rzeczowników i przymiotników oraz koniugacja czasowników. Analiza morfemiczna składu form wyrazowych.

W przypadku pytań prosimy o kontakt ze skrzynką na listy.