Rodzaj Puchacz zwyczajny (łac. Ninox) - rodzaj ptaków z rodziny sów.
Najczęściej są to sowy średniej wielkości, lekko zbudowane, długoskrzydłe i długoogoniaste z małą głową i słabo rozwiniętym dyskiem twarzowym. Wielkość dymorfizmu płciowego jest nieistotna. Upierzenie jest gęste, nie ma „uszu”, otwory na uszy są okrągłe, małe. W sylwetce przypominają małe sokoły lub jastrzębie (w wielu językach europejskich nazywane są sówkami lub sokołami). Łapy są prawie nagie, z rzadkim kolczastym włosiem, co nadało rodzajowi rosyjską nazwę, być może zwiększają powierzchnię „sieci” używanej przez sowy do łapania zdobyczy. Na dziobie jest ząb, jak sokoły, którym miażdżą chitynową osłonę owadów.
Nocni polujący w powietrzu na owady i nietoperze, tylko 2 z największych gatunków (N. rufa, N. strenua), które zajmują niszę sów i sów nieobecnych w Australii, polują na różne ptaki, gryzonie, króliki, małe i średnie torbacze . Kolor jest zróżnicowany, oczy są przeważnie żółte. W rodzaju jest 19 gatunków, są one rozmieszczone w Australii, Nowej Zelandii, Nowej Gwinei, Melanezji, Filipinach, we wschodniej części Wysp Sundajskich, 1 gatunek jest endemiczny dla Madagaskaru. W Azji kontynentalnej (i Rosji) - 1 gatunek.
Rodzaj obejmuje 33 gatunki:
Duży ptak. Długość do 65 cm Rozpiętość skrzydeł - 1,2-1,5 metra. Waga 0,8-1,5 kg. Całkowicie pomalowany na czarno z metalicznym połyskiem. Pióra raczkowe są wydłużone, lancetowate. Młode ptaki są matowo czarne. Kolory mężczyzny i kobiety są takie same. Ogon ma kształt klina, w przeciwieństwie do wrony.
